Das
Schicksal
des Freiherrn von Leisenbohe
17. Dus Sehlensel des Tsiherinen Gelscheng box 2/7
52
S
22
2
mi ue Anatoi-cyaus is het spei nog lochtig,
daar is het meer of de menschen met de
Dten
liefde spelen, terwill later de liefde met de,
Sedine
m#schen speelt. De ironie zoo gewichtig
Tel 5832. 36
in ale geschriften van Schnitzler wordt in
de latere stukken vaak schrifnend en bitter.
2922
4 2
De tijd echijnt zich thans al eenigszins
van cen kunst als die van Schnitzler af te
wenden; er is althans een drang naar cen
meer synthetische tooncelkunst; daarmede:
gaan echter de bijzondere zeldzame eigen¬
schappen van Schnitzler’s talent, zisn psy¬
cholegisch inzicht, zisn fijne geest en de'
schoone vorm zijner dialogen niet verloren.
Hoezeer Schnitzler ook hier gewaardeerd
en bewonderd wordt, bleek wel uit het feit,
dat de zaal tot d. laatste plaats was bezet.
Amsterdam
Schnitzler las rustig en cenvoudig, niet
genwoordig¬
Weenschen
altijd even duidelijk doch steeds met den
eleeren ken¬
iuisten nadruk zenige kleinere werken voor.
werk te hoo¬
De novelle Der Mörder bleek toch wat te##
s de geheel
lang voor cen voordracht, de eenigszins
gebonw, waar¬
trage gang var het verhaal vermoeide de
dgerd worden.
aandacht. Met den dialoog Weihnachtsein¬
een deel voor
ddufe uit de Anatol serie beeide en char¬
1 aan vertooning
meerde Schnitzler het publiek en een span- g
rdt, gold de ver¬
ning heerschte in de- zaal bij Die letzte 5
avond betoond,
Maske, het aangrijpende ziekenhuis-tafereel 4
van de novelle
uit den cyclus Lebendige Stunden.
ven de novelle Der
Men was overigens niet gekomen om een
redenaar of declamator te hooren, maar om
oanen werd, kor men ver¬
voordracht uft zin too¬
den schrijver Schnitzler te zien. Dat de
litteratuur“ nog zooveel belangstelling en
geestdrift vindt is een gelukkig en haast
verrassend verschijnsel.
Ks.
Der Kaiserin Dank an die
3
de nediwert het mest ie waieren zod
ns
misten wij in de voordracht van de novelle sor
Bu
vlakke rust van den verhaaltrant, waarin wi
59
subtiele, maar paar den uiterlijken vorm z00 ee
dige prozz denken, waar op het eind een pahr w
Au
90
den dialoog in het veraal vastgelegd zisn, dee
Schnitzlerze in levendigen glans voor ons Mitsen.
En de verwachting werd waarheid door de voor¬
dracht van Weihnachts-Einköbfe uit den
—
Anatol-cyclus en Die letzten Masken uit Le¬
bendige Stunden. Hier was de voordracht,
zonder poging tot differentißering in de etemmer toch
geheel beelden.
Of werkte tot desen Sruk de mystieke éenheil van
1.
dichter er eigen werk ook mee, die de rechwaardi¬
ging en de waarde verleent aan dergelijke lezin¬
tigen van schrijvende kunstenaars?
Tot slot las Arthur Schnitzler een onbekende, hu¬
moristische novelle voor: Excentrie, waarin de
minnaar van een variét#.artiste verhaalt van al de
excentrieke „mummers van het telkens wisselend pro¬
3
gramma van „Ronacher waarmee zij hem ontrouw is.
Na alloop van de lezing was de Weensche dichter
in intiemen kring de gast van enkele belangstellen¬
Fden in ziin persoon, bewonderaars von zisn werk.
Schicksal
des Freiherrn von Leisenbohe
17. Dus Sehlensel des Tsiherinen Gelscheng box 2/7
52
S
22
2
mi ue Anatoi-cyaus is het spei nog lochtig,
daar is het meer of de menschen met de
Dten
liefde spelen, terwill later de liefde met de,
Sedine
m#schen speelt. De ironie zoo gewichtig
Tel 5832. 36
in ale geschriften van Schnitzler wordt in
de latere stukken vaak schrifnend en bitter.
2922
4 2
De tijd echijnt zich thans al eenigszins
van cen kunst als die van Schnitzler af te
wenden; er is althans een drang naar cen
meer synthetische tooncelkunst; daarmede:
gaan echter de bijzondere zeldzame eigen¬
schappen van Schnitzler’s talent, zisn psy¬
cholegisch inzicht, zisn fijne geest en de'
schoone vorm zijner dialogen niet verloren.
Hoezeer Schnitzler ook hier gewaardeerd
en bewonderd wordt, bleek wel uit het feit,
dat de zaal tot d. laatste plaats was bezet.
Amsterdam
Schnitzler las rustig en cenvoudig, niet
genwoordig¬
Weenschen
altijd even duidelijk doch steeds met den
eleeren ken¬
iuisten nadruk zenige kleinere werken voor.
werk te hoo¬
De novelle Der Mörder bleek toch wat te##
s de geheel
lang voor cen voordracht, de eenigszins
gebonw, waar¬
trage gang var het verhaal vermoeide de
dgerd worden.
aandacht. Met den dialoog Weihnachtsein¬
een deel voor
ddufe uit de Anatol serie beeide en char¬
1 aan vertooning
meerde Schnitzler het publiek en een span- g
rdt, gold de ver¬
ning heerschte in de- zaal bij Die letzte 5
avond betoond,
Maske, het aangrijpende ziekenhuis-tafereel 4
van de novelle
uit den cyclus Lebendige Stunden.
ven de novelle Der
Men was overigens niet gekomen om een
redenaar of declamator te hooren, maar om
oanen werd, kor men ver¬
voordracht uft zin too¬
den schrijver Schnitzler te zien. Dat de
litteratuur“ nog zooveel belangstelling en
geestdrift vindt is een gelukkig en haast
verrassend verschijnsel.
Ks.
Der Kaiserin Dank an die
3
de nediwert het mest ie waieren zod
ns
misten wij in de voordracht van de novelle sor
Bu
vlakke rust van den verhaaltrant, waarin wi
59
subtiele, maar paar den uiterlijken vorm z00 ee
dige prozz denken, waar op het eind een pahr w
Au
90
den dialoog in het veraal vastgelegd zisn, dee
Schnitzlerze in levendigen glans voor ons Mitsen.
En de verwachting werd waarheid door de voor¬
dracht van Weihnachts-Einköbfe uit den
—
Anatol-cyclus en Die letzten Masken uit Le¬
bendige Stunden. Hier was de voordracht,
zonder poging tot differentißering in de etemmer toch
geheel beelden.
Of werkte tot desen Sruk de mystieke éenheil van
1.
dichter er eigen werk ook mee, die de rechwaardi¬
ging en de waarde verleent aan dergelijke lezin¬
tigen van schrijvende kunstenaars?
Tot slot las Arthur Schnitzler een onbekende, hu¬
moristische novelle voor: Excentrie, waarin de
minnaar van een variét#.artiste verhaalt van al de
excentrieke „mummers van het telkens wisselend pro¬
3
gramma van „Ronacher waarmee zij hem ontrouw is.
Na alloop van de lezing was de Weensche dichter
in intiemen kring de gast van enkele belangstellen¬
Fden in ziin persoon, bewonderaars von zisn werk.