Faksimile

Text

17. Das Schicksal des Freiherrn von Leisenbohn
box 2/7
an Caae Aal
Da ues Reiderin von beisennung
8
e
hel
M wenngl
E
aes
Sent
hn e
H
V
W
Te RbAr
GOun SRA
D Zzuirau
70
esnuchtin
*
Behnüichtingen.
# 5632. #ser. 997.
#
1210
S
Tel 5832 8804 9974
F
Pe
Düreseruue wret Kamed d mah
Aeressenmaml vor Hunded dinduchig en.
J —
u #ad olamenstetten. Jttsfteec
1
# en rchem zum Ronagank
ed Gamenderten Stauteeien Diu#
Srnkchete 1
den enFacheiun #lottagunda en
#camiudwelden ei 6595.6s04
Burrau #e ##enhege
Leckameclluckwecen Tel 8595.-556 6947
Wen
Serogralische Mhng iver Aonmaden
3.2

Raumeslant #5 #5s el es##enulenvellage *
Serogalische hg ider Aamanen uun
Bureau ie Brussel
Burcau ie stGravenhage
lej 6300 4 9074
Raamshaat### en notuleneehölnger
Mue de omdand sn #eae
13 6604•1 9674
ebe iner Gandeid er nacha
lei Came à ###sa #azeme Tuck
reDe in Waned en naldianelen.
Burezu te Brussel

Kue de Bandutc a# #ei 21## #l 0zeis à Nasos zd zeunt Tuick 37#7
De Telegraaf.
Eun
Hat Alnameen Handelsblad Ksese
Artnur Schnitzler
LEZING ARTHUR SCHNITZLER.
De onlangs zestig jaar geworden Weensch¬
Concertgebouw Kl. Z.
schrijver Arthur Schnitzler verkeert in ons
Imidden en hield gisteravond in de kleine
AMSTERDAM, 29 April. — Dr. Arthur
Schnitzler las twee novellen „Der Mörder“
zaal van het Concertgebouw cen lezing uit
eigen werk.
en „Exochtric“; twee Genakters, den „Anntol“.
„Letzte Maske“ uit „Lebendige Stundon“.
41
Schnitzler is vooral bekend en beroemd als
11 leest, zooals te verwachten was, zonder!
Ttooneclschrijver en als zoodanig is hij cen
sterke nadruk; de veie füne, halfverborgen
typische figuur van zijn tijd. Het is mcer
nuances en ironien worden nauweliiks onder¬
Istreept, het eenige en melodleuse van dit
de ziel dan de geest van den mensch wat hemi don meusch en tusschen de menschen onder¬
interesseert cn daardoor valt in zijn werk de
proza komt daarentegen veel storker naar
nadruk op het psrchologische element.
ling. En in Schnitzler’s werk zisn de men¬
voren.
Ischen aan dit spel overgeleverd, zi, vertegen¬
Men had zich Schnitzler wellicht anders ge¬
„Soltt’ es Ihnen noch nicht aufgefallend weordigen cen vermoeiden, oververzadigden
dacht: ietwat milder, lyrischer, onmiddelli¬
sein, was für komplizierte Subjekte wir tiid, zi worden niet door cen vasts overtui¬
Menschen im Grunde sind! So vieles hat
ker? Maar in het schrandere gezicht lig een
strengheid, een geslotenheid, die merigeen
zugleich Raum in uns! Liebe und Trug...
ging, cen sterke moraal beschermd, zij heb¬
niet vermoed zal hebben de oogen ziin fel¬
Treue und Treulosigkeit..., Anbetung für
ben geen steun en geen stuur en zijn bij alle
ler, harder, bii alle geestige fonkeling toch
die eine und Verlangen nach einer andern
aantrekking en afstooting vreemd van elkan¬
Revaarlker doordringend en zeifs meer mee¬
Joder nach mehreren. Wir versuchen wohl
der vaak hulpeloos en cenzaam.
deogenlocs dan men zich bii dezen schrüver
Ordnung in uns zu schaffen, so gut es geht,
Dezelfde vragen en verhoudingen vervul¬
zal Habben voorgesteld.
aber diese Ordnung ist doch nur eftas
len Schnitzler van zijn cerste werk af, maar
Er 1s den belanarlk en overgroot deel van
Künstliches.. Das Natüriiche.,, ist das
in de Anatol-cyclus is het spel nog luchtig,
indruk bevestigen
Schnitzler's würk,
Chaos. Ja, die Seele ist ein weites Land,
daar is het meer of de menschen met de
avond nog
kan: het schlint
lotte 200 de
wie ein Dichter es einmal ausdrückte.
liefde spelen, terwijl later de liefde met de
het werk van ech
nschellfkhei
gen is van de har
Zoo laat Schnitzlr een zijner personen
menschen speelt. De ironic zoo gewichtig
barde wereid, dar hü er of een begritg
spreken in #e Tragikomödie. Dus neite Lund
in alle geschriften van Schnitzler wordt in
oblectieve, vaak moedeleoze, maar feen uit¬
de latere stukken vaak schrijnend en bitter.
en deze passage duidt aan, wat het eigenlijke
handteekening
komst wilzende waerga
onderwerp, de kern is van zijn voornaamste
De tijd schiint zich thans al eenigszins
ere trant een
van schreef of er in
werk: de menschelijke ziel in de verhonding
van cen kunst als die van Schnitzler af te
met eon spot,
arabesk van teekend
wenden; er is althans een drang naar cen
der geslachten, het gecompliceerde spel der
eft en niet
die zser vele fünd
meer synthetische tooneelkunst; daarmede
instincten, sentimenten en hartstochten in
rsconlik-
zonder wreedheid
gaan echter de bijzondere zeldzame zigen¬
eel beves¬
heid van dezen die
schappen van Schnitzler’s talent, zift psv¬
tigd, dat de beste
dere verlaging Fan het: Asconto, der Fadleral
chologisch inzicht, zijn fisne geest in de
zug in den toon, in
Reserve Bank, daur, dlez bevrggsd schünt to
ke
schoone vorm zijner dialogen niet verloren.
teckening der gebr
iin dnt zull. nen ##lafregel annleiding zou
volle
schabeering der nua
Hoezeer Schnitzler ock hier gewaardeerd
### schepping van gestaltes, karaktei
d0 specu¬
en bewonderd wordt, bleek wel uit het feit,
ningen. Men zal Schnitzler, de tôon
dat de zaal tot de laatste plaats was bezet.
er,
ver hier, na dit bezoek, lie
Schnitzler las rustig en eenvondig, niet
#slechts aanduidend moeten spelen en met lets
altijd even duidelijk doch steeds met den
# meer ook van de wreede melancholie, die in
juisten nadruk cenige kleinere werken voor.
de sfeer van deze, — daarom natuurlüik in
De novelle Der Mörder bleek toch wat te
geen enkel opzicht oppervlakkige, — levens¬
lang voor een voordracht, de cenigszins
houding huist. Men zal niet meer mogen Ver¬
gaten, hoeveel hier ten slotte een scherpe en
trage gang van het verhaal vermoeide de
bina wreede kiik op het leven zichzelf ver¬
aandacht. Met den dialoog IFerhnachtsein¬
mant en bedroeft, en vrede zoekt; in het
EFdufe uit de Anatol serie boeide cn char¬
vroege werk in de lichte, zinneliske toon, Ir
meerde Schnitzler het publiek en cen span¬
ning heerschte in de zaal bij ##e Jetstej phet latere, in de begrlipende, beschermenste
aanvaarding die toch nimmer geloof of over¬
Maske, het aangrispende zickenhuis-tafereei
gave is, die zelden dramtisch en zoo vaak rlik
uit den cyclus Lebendige Stunden.
en vol van den moede en fline ironie is.
" Men was overigens niet gekomen om een
Die zekere hardheid, die zekere eigenaar¬
redenaar of declamator te hooren, maar om
dige onwrikbaarheid, die men dezen avond
den schrifver Schnitzler te zien. Dat de
meer in den persoon dan-in het werk zag, zal
litteratuur nog zooveel belangstelling en
menigeen tot cen vruchtbare herleving uit¬
geestdrift vindt, is cen gelukkig en haast
dg
verrassend verschifnsel.
Na afloop werd aan den heer Schnitzler
een scuper aangeboden, waaraan o.m. deel¬
namen de heeren: K. J. L. Alberdingk Thym
(Lodewijk v. Deyssel), Herman Heyermans,
Frans Mijussen, dr. P. H. v. Mcerkerken,
F. M. Wibaut en de dames Teye v. Rhyn
Naeff en Ina Boudier Bakker.
Ks.