II, Theaterstücke 22, Der junge Medardus. Dramatische Historie in einem Vorspiel und fünf Aufzügen (Altwiener Stück, Doppelselbstmord), Seite 215

taur te treden. Dé onde Valols, de eonwige pretendent,
die in ziin zoon con eoort van Dauphin ziet, wil o
niets von woten en ovenmin diens dochter prinses lle¬
lone; Medardus had den prins kort te voren nog bij
zin moeder gezien, die gekomen was om ann deze to
zeggen dat zin vador den tegenstand had opgegeven en
hij met ziin meisje mocht trouwen. Het was echter cen
leugen om bestwil. Er was niets van aan, want bij hot
lijk van zijn zuster ervaart de broeder dat zij zich door
don prins heeft laten verleiden en dat beiden om de
schande te ontgaan den dood in hot wator gezocht hob¬
ben. En Medardus gaat niet naur het leger, hij blisft
te huis om den smand ziin zuster nangedaante wreken.
Zjj en de prins worden volgens hun wensch te zamen in
con graf begraven. Hiermede eindigt het voorspel. En
nan den rand van ai gemeenschappeigke graf ziet men
het lot van die twoe milles zich ontwikkelen. Ann den
conen kant de Doct kkersweduwe Klahr en huar zoon
Medardus en diens oom, de zudelmaker Eschenbacher, on
aan den anderen kant de prins van Valois met diens
dochter Helene. Het zin twee werelden waar Schnitzler
ons heenvoort.
Nadat beide fumilies hunne kinderen begraven hobben
blüft Medardus nog wat op het kerkhof. Ook Heiene
komt terug om wat bloemen nber te leggen, maar Me¬
dardus duldt dat niet. Hij verkiest niet dat hare „hoch¬
mütigo mörderische Finger'' de aarde aabraken wanron¬
der ziin zuster ligt. Een woordenwisseling volgt en de
prinses, woedend over de beleediging, zegt aan Laar
neef, den markies van Valoris: „Sla dien jongen dood
en ik zal uw vrouw worden“'. Eon duel is het gevolg,
waarin beiden elknar verwonlen. En nu komt cen pey¬
chelogische knoop. Helene hoort van haar neef dat bij
Modordus niet heeft kunnen dooden maar hem slochts
cen govaarlyken steck hoeft gegoven dicht bij het hart.
Een lang ziekbed is het gevolg ervan en de prinres
stuurt door haar kamenier dezelfde blocmen naar den
patiönt die zij niet op het graf had mogen leggen. En
nu rijst bij Medardus de gedachte op die nem ten slotte
in het verderf stort. IIjj wil naar de prinses, bij wil
haar voroveron en als hy haar gowonnen heeft haar als
cen rotte appel weggooien. Haar bezitfen en dan mot
donderende stem aan dien adellijken troep vertellen wat
er gebeurd is, dat vindt hij een prachtige wrank voor
zin arme zuster. Hoewel zwaar ziek laat hij de prinses
zeggen dat hij haar bezocken zal om haar te bedanken,
Zjj vindt dit niet noodig maar hij dreigt dan over den
muur van Caar huis te klauteren. Wakers, die ’s avonds
in het park locpen, hooren iemand aan de poort morre¬
len en hot einde is dat de prinses om schandaal te voor¬
komen hem in haar kamer ontvangt. Modardus verovert
de prinses maar gant daarnan te gronde. Haro omhel¬
zingen brengen hem uit zijn evenwicht, berooven hom
van zin sterkto en houvast, evenals Samson door Dah¬
lila.
Want tusschen die tweo is geen liefde. Iij deed het
nit wrank; zij in con oogenblik van zins-opwelling. 7jj.
de hooge prinses, blifft even trotsch als vroeger, be
schonwt hom als een stuk epeelgoed, waarmee zij doen
kan wat ze wil. In deze stemming tusschen liefde en
haat hoort Medardus dat Napoleon, dien hij bet meest
van allen verafschuwt, voor Woenen staat. Hjj bevindt
zich onder de verdedigers, maar na de capitulatie is zin
corste verlangen om Helene terug te zien. Die heeft
hem al lang vergeten. Zij heeft zich met haar neef den
markies verloofd. Medardus wil de bruiloft storen, wil
het voor alle aanwezigen uitschreeuwen dat do prinses
hom hoeft toebehoord. Maur zij beteugelt hom door haar
blik, temt hem met haar woorden en behandelt hem als
cen kwajongen.
Zijn oom Eschenbacher (een historisch persoon) wordt
wogens conspiratie door de Franschen doodgeschoten.
Woedond vat Medardus het plan op om Napoleon to
vermoonden. Maar de prinsos had hetzelfde plan en had
daurtoe hot oog op Medardus gesvorp v. Volgens baar
was hij bestemd om den trante dooden, en den
troon vri te maken voor de Valois, Maar Medardus dar¬
zelt, Om zijn vaderland te verlossen wil hij het doen,
niet om de Valois. Wederom wordt hi de speelbal von
allerlei gebeurtenissen en grelingerd door aller’ei ge¬
moedsbewegingen. IIjj boort dat Heiene de maitjes vam
Napoleon geworden is, hij ontmoct huar op de trap van
het kasteel als zij naar den Koizer wil gann en steel.t
haar dood in een vlaag van jaloezie. Maar Helene was
naar Napolcon gegaan als Judith naur Hoiofernes. Zj
had hom in ziin slaap willen vormoorden. Nu Is Medar¬
dus tegen zijn wil de redder van Napoleon geworden,
want de dolk die Helene trof was voor Cen Kei#er be¬
stemd. Dit wordt bekend on ook hij wordt g##nt en
voor den Keizer gebracht, Die wil hem gratie geven als
hil hem belooft het niet weer 1s docn, Maar Medardus
weigert; geen rust zal in Europa komen, zegt hij, z00.
lang de tyran leeft en Napoleon laat hem doodschieten.
Duurmee eindigt het stuk, dat vol vreemnde dingen is.
Die Matardus, die de prinses hant ei doodlzick over con
muur tacht te klimmen om haar te bereiken en haar
daurna verleidt, is ecn onmogeljke figuur. En die prin¬
ses, die ons als een krachtige, trotsche fignur wordt af¬
geschilderd, Mluit hen., dien zij pas had willen vermoor¬
den, in haar armen. En diezelfde prinses herhaalt het
spolletjo met Napolson.
Telephes 12 901.
„UDSERTER
1. Seterr. behördl. konz. Unternehmen für Zeitunge-Anescheltte
Wien, I., Conoordiaplats 4.
Vertretungen
in Berlin, Basel, Budapest, Chicago, Cieveland, Christionis,
Oenk, Kopenhagen, London, Madrid, Mailand, Minneapolls.
New-Vork, Parta, Rom, San Franciseo, Stockholen, Bt. Petere
burg, Toronto.
K und h
e
münchen
Ansochnftt aus:
29.9001010.
vom:
00
Erfolg
„ Der junge Metardus“, Arthur Schnitz¬
lers Drama, hat in Wien bei der Uraufführung
am Burgtheater sehr gefallen.