II, Theaterstücke 20, Zwischenspiel. Komödie in drei Akten (Neue Ehe, Das leichte Leben, Cäcilie Adams, „Nicht mehr zu dir zu gehn …“, Adagio), Seite 533

erckenner Hennene Dhaumier.
in hun handelingen en betrekkingen niet to
Daumier,te Marseille geboren, was cen
belemmeren nit een verkeerd begrepen ge¬
zoon van het hartstochtelijke Zuiden en als
voel van trots. Zij weren de gevaren die hun
zoodanig leckt hij voort in zijn kunst, die
huwelijk bedreigen niet angstvallig af, want
groot van houding en bevig bewogen is, zoo¬
zij willen elkaars neigingen niet onderdruk¬
wel ziin indrukwekkende schilderijen, mee¬
ken en zij gaan tenslotte aan hun vrijheid
rendeels voorstellingen uit het vollrleven, —
onder. Ock cen liefdesverhouding behoeft
als zin geweldige prenten. Ziln giote popu¬
grenzen, wil zij zich niet in de oneindigheid
lariteit dankt hij aan ziin reeksen van
oplossen.
litho’s, deels politieke spotprenten, decia
En de waarheid die zij elkaar hebben be¬.
moraliseerende tidsbeelden van ongeeven¬
loofd wordt in een dermate geforceerde
aard-meesleepende kracht.
verhouding biina tot leugen. Zeer fiin merkt
Een prent van Daumier is, behalve een
de Jonge vronw op, dat vele dingen die men
prachtig expressief samenspel van wit en
voelt en denkt hun oorspronkeiijk karakter
zwart, de grandioze uitbeelding varr sen
verliezen wanneer ren z3 under woorden
menschelijk drama, waarin niet zeiden de
tracht te brengen. De waarheid van ons
grooten der aarde de kwade rol spelen. Tot
innerlijk leven? Ein dichter Fan trachten
de bekendste behooren zijn caricaturen van
haarte benaderen, maar in een gewoon ge¬
Louis Philippe, de recksen „Moeurs conju¬
sprek zal men er niet licht de juiste woorden
gales'' „Types parisiens“, „Croquis d’Ex¬
voor vinden. En één onjuist woord kan vol¬
pression“, en, niet te vergeten, zijn fel¬
doende ziin om haar karakter te verdringen
striemende satyren op advocaten.
en het ware tot leugen te maken.
Daumier heeft hard gewerkt en is noch¬
Man en vrouw trachten de innerlijke waar¬
tans arm gebleven. Op het laatst van zijn
heid, die hun handelingen beheerscht, te
leven begonnen zijn oogen hem te bege¬
doorgronden, maar het voortdurend ontleden
ven. Een diepe melancholie legde zich over
en nitpluizen van gevoel en geest, het uit¬
zijn eens z00 vurigen geest, nu zijn werk
schakeien van de intultie die toch de kern
hem was ontnomen. De eenige vreugde van
van de waarheid draagt, is oorzaak dat zi
zijn ouderdom was de liefde van zijn vrien¬
als het ware in een doolhof dwalen en voort¬
den, de schilders. Aan een hunner, den
durend aan elkaar voorbijgann.
Zoo zien wij het ook in de voorstelling van 1 wilden Corot, dankte hi, het kleine land¬
het Vereenigd Tooneel. De heid en de helding##t Valmondois, waarin hij is gestorven.
hunkeren naar de overgave, Laar de waar
achtige liefde, die zij krampachtig onder¬
TEIRLINCK'S GROOTMOEDER.
drukken. En de gloed achter dit hunkeren,
de spanning in dit krampachtige werd zoo¬
Herman Teirlinck’s grootmoc#er, mevronw Van
Nieuwenhove, die den lden #ovember verieden
wel door Vera Bondam (Cäcilie) als door
jaar — zooale toen gemeld is — honderd jaar ond
Cees Laseur (Amadeus Adams) overtuigend
was gewordert, is gisteravond overieden.
weergegeven.
Men kan cen andere opvetting van deze
rollen hebben dan die van de spelers en toch
DE LOTGEVALLEN VAN EEN RUBENS.
hun creatie waardeeren. Wij kunnen ons een
Amadeus voorstellen die, in het tweede en
Te Berlijn heeft zekere Kunder, bureauchef bis
vooral in het eerste bedrijf, meer inspanning
een verzekeringsmaatschappij, terecht gestaan
wegens de verduistering van ongeveer 50.000 Mark.
heeft om zijn zcer natuurlijken naijver en
Bij het onderzook in deze zank kwamen allerlei
innerlijke onrust te onderdrukken, wiens
bijzonderheden aan het licht omtrent de lotgeval¬
onverschilligheid gekunstelder is; en een
Ien van een schilderij van Rubens, den apostel
Cäcilie die in het eerste bedriff meer de be¬
zorgde en waakzame vrouw, minder de door Paulus voorstellend. Het stuk, waarvan de echt¬
droefheid geslagene, de neerslachtige is. Nu beid door dr. Bode gewaarborgd was, bevond zich
Istond in dat eerste bedrif deze 4madeus] in 1028 in bezit van cen kunsthandelaar te Amster¬
dam, die het aan een verzamelaar te Neukölln
verkocht. Deze liet het restaureeren en gaf het
met zijn zelfzuchtige opgewektheid wel wat
vervolgens aan twee bekende kunsthandelaars,
erg ongavoelig tegenover het sterk geaccen¬
Kosenthal en Mosrojewski, om het voor hem ###
tueerde en onmiskenbare verdriet dat uid de
verkoopen. Door bemiddeling van een acteur
door tranen omfloerste stem van deze Cäcilie
kwam het schilderij in handen van zekeren graaf
klonk.
Schack, die Kunder in den arm nam om het naur
Ook in het tweede bedriff wettigt de wei¬
de bank van leening te brengen. Ze kregen er
nig jaloersche houding van Amadeus geens¬
16.000 Mark voor, waarvan Schack er 10.000 be¬
hield. De beide kunsthandelaars werden betaald
zins de opmerking van Cäcilie; dat klaar¬
met waardeloos gebleken chèques. De zaak werd
blijkelijk ook hij gelooft in de praatios
welke omtrent het a.s. huwelljk wan Ca.l-gangegeven en de politie nam het stuk in beslag.
Gedurende het onderzoek kwamen nog andere
lie met prins Sigismund de ronde doen.
Doch als men de opvatting welke bij deze oplichtingen, door Kunder gepleegd, aan het licht;
ook de graaf bleek een en ander op ziin geweten
voorstelling gehuldigd werd aanvaard, moet!
te hebben. Beiden zijn in arrest gesteld.
men erkennen dat zoowel Vera Bondam
als Cees Laseur menig fiin-gespeeld too¬
neeltje te zien gegeven hebben. Cees
AGENDA.
Laseur trof altijd het juiste en gevoelige
Amsterdam.
accent, een enkel woord over zijn kind ont¬
Dirk Schäfer zal Zaterdag 16 Februari a.s.
roerde, de nerveuse spanning die in het
een populair concert geven in Gebonw Salvatori.
eerste bedrijf sterker had kunnen zijn en
Aanvang 8 nur.
ook in den aanvang van het tweede, had
George van Renesse zal op zinn pianoavond
elimax. De rol was doorleefd en werd uit¬
Woensdag 13 Februari a.s. in de kleine zaal van
muntend volgehonden. Ook de innerlijke
het Concertgebouw werken uitvoeren van Beet¬
opwinding en ontroering in het derde be¬
hoven. Chopin, Debussy, Bach en Reger.
drijf, waar Amadeus tegenover prins Sigis¬
mund staat werd zuiver en sterk untge¬
WEEKBLADEN.
speeld.
Hetzelfde geldt voor Laseur’s tegenspreck¬
Aardige foto’s van Suzanna Lerglen, die weder¬
ster Vera Bondam; haar spel was warm en
om meer dan oolt van zich spreken doet illustree¬
intelligent. Ook de rollen der anderen waren
ren een artikel over de beroeinde tennisster in de
Itot hun recht gebracht. Dirk Verbeck was
„Dameskroniek“. Mr. Leerink kriigt er ziin cersta
Adamens’ vriend Albertus Rhon, Mies Elout
rechtskundige vraag te beantwoorden betreffende
zijn vrouw Marie. Albertus en Marie zijn
de gescheiden moeder en het kind, veel nieuwe
huisvrienden, die de beteckenis van de crisis
uit Parije veel illustraties.
„Opgang“ heeft een bildkrage over Rome met
welke Adameus en Cäcilie doormaken, zeer
Teproceties naar stadsgesichten, standbreiden,
goed begripen, maar zij mengen zich niet
nadrukkelijk in het conflict, al zinspelen zi Lipterieurs, aanteekeningen over kunst an littera¬
tuur en een herdenking var dr. Royanrds met
er scherisenderwilze op. Zij houden zich op
den achtergrond en zoo deden ook de vertol-portret.