box 25/6
20. Zuischensniel
11
Snhe
NDBLAD — DERDE BLAD
(Ingezonden Mededeeling.)
STADSSCHOUWBURG.
Waurom luat 6j U
Vereenigd Tooncel: „Intermes¬
zon Rnollendoer ( 69
zo“ door Arthur Schnitz-
Uw hoest?
ler.
Neem
4
Schnitzler’s „Zwischenspiel' is het drama
KESTMALP
van menschen, die in heen huwelijk hoven de
kleinheid van misleiding #n van naijver wil¬
SIROOP
Bll spothekers en drogisten verkrifgbanr.
len uitstijgen, die hun heil zocken in cen vol¬
strekte openhartigheid, in het onverhuld uit¬
spreien van de „waarheid'' om tenslotto te
bemerken — en fe laat tot dit inzicht te ko¬
kers der rollen. In het mooie tooneeltje tus¬
schen Adameus en Sigismund vond Cees La¬
seur in Cruys Voorbergh gevoelig en sober
spel, zoodat deze scène cen der treffendste
momenten van de opvoering werd.
Er is klaarblijkelijk niet veel ernst en zorg
nan de voorbereiding van deze opvoering —
onder regie van Betsy Ramucch-Beckman —
gewerkt.
U.
ERKLA-KWARTET.
Het Erkla-kwartet (Lerste Eiuvier-gwar¬
tet) bestaat uit ver jonge Pannen, die
samen nog geen eeuw aud ziju. Het speelt
Jazz op vier vlergels, tenniinste dat was de
hoofdschotel, want men begon met bewer¬
kingen naar Mozart, Liszt (liefst de heele
Mazeppa) Dreisler en Gonnod. Het was,
gelukkig, voor mij niet bestemd, het aan te
hooren, want dergelijke classieke werken op
vier piano’s te hooren lijkt me volkomen
zinnelcos.
En de Jazz! Wel, ik prefereer con blaas¬
band. Die is rhythmisch mirstens even ge¬
ARTHUR SCHNITZLER.
raffineerd — het Erkla-kwartet zou veel
meer polyrhythmisch kunnen, neen moeten
men — dat de oprechtheid van het woord een
zijn — en heeft het ontzaggelijk voordeel van
andere is dan die van het elementaire ge¬
voel, dat de waarbeid in dit onderschatte I den coloristischen toovermantel, die heei wat
leegheid bedekt: bij het zwart en wit van x¬
elementaire een „krachtiger ciment'’ is voor
het huwelijk en voor de „oprechts trouw“]in casu vier-piano’s komt dat meer dan oc 5
uit.
dan de waarheid die in het bewust en open¬
De heeren Gelbtrunk (ongetwijfeld
hartig analyseeren van al hun handelingen
knapste, als pianist, componist en bewerker)
Den drijfveeren gelegen is.
Liefde is jets anders dan goede kameraad-] Mittmann, Zakin en Pornerane hebben cen
Ischap en stelt andere eischen. Als de kapel- zeldzame eenheid van samenspel gekregen;
meester Amadeus er de sopraanzangeres Cä-ze moeten er zeven jaar over gedaan hebben
Veilie — het echtpaar uit Schnitzler’s subtieljen dat kan ook best, gezien het resultaat,
conflict — elkaar bi, de cerste neiging tetjdat ook voor een greot deel op arbeidsver¬
deeling berust. Door de schots en scheef op¬
ontrouw als zeer alledaagsche echtparen de
gestelde vleugels — het podium leck wel
bitterste verwijten hadden gemaakt zouden
zij minder voornaam maar toch oprechter ge-Peen expressionistisch decor — kunnen ze
weest ziin dan, zocals zij nu deden, met# elkaar niet zien en toch sluit de zaak ale
de legendarische bus.
schiinbare onverschilligheid elkaar vrij laten
Wonderlijk genoeg sloeg de Boston van
en zich boven de hartstocht plaatsen. Want
Mittmann — met haar ond #stsche tremo¬
zij zonden in hun uitbarstingen van woede
en wanhoop de beteekeris en de kracht van leerende cantilene — veel m###et in dan de
de hartocht hebben erkend, inplaats tel veel betere Blues en Foxtrott van Geeb¬
veinzen dat zij in hun bewust-berekende trunk. Maar er was meer inzake enthousias¬
me, dat ik niet kon verklaron.
levenshonding tegen dat geminachte alle¬
C. H.
daagsche gevrijwaard bleven en het konden
Tontberen.
Schnitzler heeft het failliet van een op 200
DAUMIER’S STERFDAG.
broos-geestelijke grondslagen opgetrokkon
Frankrijk herdenkt morgen den dag waar¬
huwelijk in ziin „Zwischenspiel'’ willen too¬
op, vöör vijftig jaar, een van zijn grootste
nen. Dat man en vrouw elkaur liefhebben
kunstenaars is gestorven, de schilder en
bliikt uit ieder woord, nit jedere dand,
toekennar Hororé Dauiier.
maar zij onderdrukken die liefde om elk##r
Deumier,te Marseille geboren, was een
in hun handelingen en betrekkingen niet te#
belemmeren nit cen vergeerd begrepen ge¬
voel van trots. Zij weren de gevaren die hug #zoon van het hartstochtelijke Zuiden en ale
hawelijk bedreigen niet angstvallig af, want zoodanig leeft hif voort in ziin kunst, die
groot van honding en hevig bewogen is, zoo¬
zij willen elknars neigingen niet onderdruk¬
ken en zij gaan tenslotte aan hun vrüheid]wel zijn indrukw-kkende schilderijen, mee¬
Tender. Oek cen Lefde#echenline beheeft Frendeclg voo.stellingen mit het volksleven. —
ilchmeti de ene lielid Pals zijn geweldige pemten. Zin grese poser¬
20. Zuischensniel
11
Snhe
NDBLAD — DERDE BLAD
(Ingezonden Mededeeling.)
STADSSCHOUWBURG.
Waurom luat 6j U
Vereenigd Tooncel: „Intermes¬
zon Rnollendoer ( 69
zo“ door Arthur Schnitz-
Uw hoest?
ler.
Neem
4
Schnitzler’s „Zwischenspiel' is het drama
KESTMALP
van menschen, die in heen huwelijk hoven de
kleinheid van misleiding #n van naijver wil¬
SIROOP
Bll spothekers en drogisten verkrifgbanr.
len uitstijgen, die hun heil zocken in cen vol¬
strekte openhartigheid, in het onverhuld uit¬
spreien van de „waarheid'' om tenslotto te
bemerken — en fe laat tot dit inzicht te ko¬
kers der rollen. In het mooie tooneeltje tus¬
schen Adameus en Sigismund vond Cees La¬
seur in Cruys Voorbergh gevoelig en sober
spel, zoodat deze scène cen der treffendste
momenten van de opvoering werd.
Er is klaarblijkelijk niet veel ernst en zorg
nan de voorbereiding van deze opvoering —
onder regie van Betsy Ramucch-Beckman —
gewerkt.
U.
ERKLA-KWARTET.
Het Erkla-kwartet (Lerste Eiuvier-gwar¬
tet) bestaat uit ver jonge Pannen, die
samen nog geen eeuw aud ziju. Het speelt
Jazz op vier vlergels, tenniinste dat was de
hoofdschotel, want men begon met bewer¬
kingen naar Mozart, Liszt (liefst de heele
Mazeppa) Dreisler en Gonnod. Het was,
gelukkig, voor mij niet bestemd, het aan te
hooren, want dergelijke classieke werken op
vier piano’s te hooren lijkt me volkomen
zinnelcos.
En de Jazz! Wel, ik prefereer con blaas¬
band. Die is rhythmisch mirstens even ge¬
ARTHUR SCHNITZLER.
raffineerd — het Erkla-kwartet zou veel
meer polyrhythmisch kunnen, neen moeten
men — dat de oprechtheid van het woord een
zijn — en heeft het ontzaggelijk voordeel van
andere is dan die van het elementaire ge¬
voel, dat de waarbeid in dit onderschatte I den coloristischen toovermantel, die heei wat
leegheid bedekt: bij het zwart en wit van x¬
elementaire een „krachtiger ciment'’ is voor
het huwelijk en voor de „oprechts trouw“]in casu vier-piano’s komt dat meer dan oc 5
uit.
dan de waarheid die in het bewust en open¬
De heeren Gelbtrunk (ongetwijfeld
hartig analyseeren van al hun handelingen
knapste, als pianist, componist en bewerker)
Den drijfveeren gelegen is.
Liefde is jets anders dan goede kameraad-] Mittmann, Zakin en Pornerane hebben cen
Ischap en stelt andere eischen. Als de kapel- zeldzame eenheid van samenspel gekregen;
meester Amadeus er de sopraanzangeres Cä-ze moeten er zeven jaar over gedaan hebben
Veilie — het echtpaar uit Schnitzler’s subtieljen dat kan ook best, gezien het resultaat,
conflict — elkaar bi, de cerste neiging tetjdat ook voor een greot deel op arbeidsver¬
deeling berust. Door de schots en scheef op¬
ontrouw als zeer alledaagsche echtparen de
gestelde vleugels — het podium leck wel
bitterste verwijten hadden gemaakt zouden
zij minder voornaam maar toch oprechter ge-Peen expressionistisch decor — kunnen ze
weest ziin dan, zocals zij nu deden, met# elkaar niet zien en toch sluit de zaak ale
de legendarische bus.
schiinbare onverschilligheid elkaar vrij laten
Wonderlijk genoeg sloeg de Boston van
en zich boven de hartstocht plaatsen. Want
Mittmann — met haar ond #stsche tremo¬
zij zonden in hun uitbarstingen van woede
en wanhoop de beteekeris en de kracht van leerende cantilene — veel m###et in dan de
de hartocht hebben erkend, inplaats tel veel betere Blues en Foxtrott van Geeb¬
veinzen dat zij in hun bewust-berekende trunk. Maar er was meer inzake enthousias¬
me, dat ik niet kon verklaron.
levenshonding tegen dat geminachte alle¬
C. H.
daagsche gevrijwaard bleven en het konden
Tontberen.
Schnitzler heeft het failliet van een op 200
DAUMIER’S STERFDAG.
broos-geestelijke grondslagen opgetrokkon
Frankrijk herdenkt morgen den dag waar¬
huwelijk in ziin „Zwischenspiel'’ willen too¬
op, vöör vijftig jaar, een van zijn grootste
nen. Dat man en vrouw elkaur liefhebben
kunstenaars is gestorven, de schilder en
bliikt uit ieder woord, nit jedere dand,
toekennar Hororé Dauiier.
maar zij onderdrukken die liefde om elk##r
Deumier,te Marseille geboren, was een
in hun handelingen en betrekkingen niet te#
belemmeren nit cen vergeerd begrepen ge¬
voel van trots. Zij weren de gevaren die hug #zoon van het hartstochtelijke Zuiden en ale
hawelijk bedreigen niet angstvallig af, want zoodanig leeft hif voort in ziin kunst, die
groot van honding en hevig bewogen is, zoo¬
zij willen elknars neigingen niet onderdruk¬
ken en zij gaan tenslotte aan hun vrüheid]wel zijn indrukw-kkende schilderijen, mee¬
Tender. Oek cen Lefde#echenline beheeft Frendeclg voo.stellingen mit het volksleven. —
ilchmeti de ene lielid Pals zijn geweldige pemten. Zin grese poser¬