box 35/8
und
un
ken
5.Masnund Nunder
Vertretungen
in Berlin, Budapest, Chicago, Christiania, Genf, Kopen¬
hagen, London, Madrid, Mailand, Minneapolis, New-Yerk,
Paris, Rom, San Francisco, Stockholm, öt. Petersburg.
(Guehesenfsbe ehne Gerp###.
ese
Ausschnitt aus:
. 1G 12
Gusfssce
vom:

S
n
zij gruwt val
bij Edgar Poe ziin.
zijn historie wat dun en ijl, heeft de inhond

lottige exper
Die dreifache Warnung eindelijk,
FEULLETON.
geen steun aan den vorm, beter gezegd: wordt
Het ander
waarmee het bundeltje sluit, geeft niets dan
—
een zwak bedenksel op een zwakke manier tot
gewone werl
eenige pessimistisch-wiisgeerige gedachten in
onze kennis gebracht.
te sterven
een zeer slappe verbeelding, met tooneeldon¬
Er ziin in den bundel zeker drie van deze
Buitenlandsche Letteren.
schrifven na
ders en een „Infernalen Lach“, werkelijk beau¬
novellen, waar, dunkt mij, de auteur getracht
in bi de ##
coup de bruit pour peu de besogne, overigens
(Nadruk verboden.)
heeft een soort, romantisch vuur te slaan uit
deelen, dat
een merkwaardig teeken van de achteloosheid,
een geest, zün eigene die precies het tegen¬
langer, „de.
waarmee Schnitzler niet alleen schrift, maar
Masken und Wunder¬
deel van romantisch geaard schlint. Of het ex¬
van een cyn
ook uitgeeft, zonder veel eerbied nöch voor ziin
Novellen van Arthur
periment nooit eenig resultaat zou kunnen op¬
verheven
publiek, nöch voor zijn eigen reputatie.
Schnitzler.
leveren, wil ik niet beweren, maar voor
on-waardis
Maar de grootste heift van het boekje is ge¬
Schnitzler bliift het bii pogen, jammer genoeg.
De Oostenrüker Arthur Sahnitzler is bij ons
aanvankel i#
vuld met twee verhalen, waarin ik, ook op
In „Der tote Gabriel“ tracht hij ons het grie¬
maar in kleinen kring bekend. Buitenlandsche
vrienden, da
grond van vroeger werk, Schnitzler’s diepste
zelig geval ypor te stellen van een vrouw, die
grootheid heeft altüd eenige moelte over de
en hun vrou
levensaanvoeling en zuiverste persoonliikheid
een man begeert uit haal.
2 Hollandsche grenzen te komen, als zii niet
weemoed ov
mecn te erkennen. In de eerste, phantastische.
„Plötzlich fühlte er sich umklammert und
van een heel gemakkelijk aansprekende, dier¬
verzinken d
geschiedenis laat 'n wis, ste.f ekjjkend man ziin
auf seinen Lippen die Treuens, wild, heiss und
hare soort is en uitgevers geen heil zien in
vroegere gey
zeer jonge vrouw de wijde wereld in gaan, om
süss'. Ziedaar de haat-kus, gelijk uit het vol¬
een vertaling. In Duitschland en Oostenrijk
wekken, om
haar onbeproefde leven te beproeven en zoo¬
gende citaat blijken zal:
echter is ziin naam sinds lang gevestigd door
woordt op
doende tot kennis van haar zelfte geraken. Dän
„Es ist schade, sagte Anastasius dass sie
sen eerbiedwekkende reeks van tooneelwer¬
brief geschi
eerst kan haar liefde en trouw als die nog over
nicht Ihre Geliebte geworden ist. Euer Kind
ken, éen-acters vooral. Maar hij heeft ook
eigenllik nich
zijn, voor haar man waarde hebben
hätte mich interessiert. Kinder der Liebe ha¬
vele kleine prozastukken geschreven en zelfs
is geleden
De jonge vrouw gaat en beleeft vele avon¬
ben wir genug, Kinder der Gleichgültigkeit all
Gen roman: Der Wegins Freie.
ziin anders
turen, en vertoont ongeveer het geheele gam¬
zuviel, an Kindern des Hasses herrscht ein
Het bundeltje novellen, waarvan de naam
beseffen, ter
ma van menschelijke eigenschappen: zelfzucht,
füblbarer Mangel“
ren, beslote
hierhoven staat, in dat in dit jaar verscheen,
medelijden en gevoel voor onrecht, behaagzucht
Wat Schnitzler hier voorstelt, schiint mon¬
lang vergan
is misschien niet de meest representatieve
liofde, heroisme, wreede genotzucht en cynische
sterachtig en wild romantisch, maar beduidt
hinderen ka
niting van Schnitzler’s talent. Zin stijlphy¬
heerschzucht.. Op het einde keert zij weer
toch misschien niet meer dan het tot het einde
sionomie liikt hier noch bijzonder karakteris¬
Het is nie
naar haar zonderlingen echtgenoot terug,
doorgedachte eleinent van onderdrukking en
tiek, noch krachtig, noch fün, eerder een
wat hü in d
slechts om hem dit te zeggen:
verwoesting, dat in elke passie is. En huive¬
baetje gewoon en onbeduidend, hoewel voor een
gen. In ee
„Ich weiss wer ich bin? So wenig weiss ichs,
ringwekkend mooi zou dat te beschrifven ziin
buitenlander het altijd gevaarlik is zich in
tesge M1
als andem Morgen, als du mich entliessest. In
voor een, die het waarlijk voelde, niet voor
deze dingen uit te spreken. Het is Schnitz¬
reeksie
der Beschränkung, die du mir zuerst be¬
Schnitzler, die er enkel. langs den verstande¬
ler echter allerminst te doen om werkelijk¬
komt hetal
reitet und wo alles Pflicht wurde, war mir
lüken weg der tegenstelling toe komt.
heidsbeelden in ons op te roepen, ziin proza
ik verbeel
versagt, mich zu finden. Im Grenzenlosen,
Das Tagebuch der Redegonda is dan
bedoelt de gedachte alleen en zoo gevoelt men
beuvre,
wohin du mich sandtest, und wo alles Lockung
zeifs cen pure spookhistorie, een bevreemdend
bet outbreken van cen suggestieve taal niet te¬
wel niet an
war, musste ich mich verlieren. Ich weiss
geval van telepathie en verschifning vlak na
geer als gemis, waar Schnitzler zeldzame le¬
van beteeke
nicht, wer ich bin.“
den dood maar helaas, zeeg weinig treffend.
vensperspectieven opent. Waar hij dit biige¬
val niet doet, wordt het gansche lichaam vanVoor zulke dingen moet men altijd nog liever] En 200 gaat zif weer van hem heen, omdat gemeenschal