VII, Verschiedenes 12, Schnitzlers Tod, Seite 734

12. 12.
box 44/2 box 44/2
Schnitzler s Death Schnitzler s Death
DOBSERVER DOBSERVER
I. österr. behördl. konzessioniertes I. österr. behördl. konzessioniertes
Unternehmen für Zeitungs-Ausschnitte Unternehmen für Zeitungs-Ausschnitte
WIEN, I., WOLLZEILE 11 WIEN, I., WOLLZEILE 11
TELEPHON R-23-0-43 TELEPHON R-23-0-43
GAZETA LWOWSM. GAZETA LWOWSM.
Aus Aus
0 0
XIY XIY

Nowy płaszcz Nowy płaszcz
Schnitzlera. Schnitzlera.
Zmarły niedawno pisarz niemiecki Zmarły niedawno pisarz niemiecki
pla, że calemi dniammdoal-sobie pla, że calemi dniammdoal-sobie
Artur Schnitzler należał (jak to często Artur Schnitzler należał (jak to często
po chlodnym Sztokholmie, zwiedzając po chlodnym Sztokholmie, zwiedzając
bywa u poctów) do ludzi roztargnio- bywa u poctów) do ludzi roztargnio-
wszystko, interesując się każdym szcze- wszystko, interesując się każdym szcze-
nych. Mial też w sobie dużo z natury nych. Mial też w sobie dużo z natury
gólem miasta i jego przedmieść. gólem miasta i jego przedmieść.
dziecka, które cieszy się, gdy dostanie dziecka, które cieszy się, gdy dostanie
Ale nadchodził dzień wielkiego pu- Ale nadchodził dzień wielkiego pu-
w podarunku coś pięknego. I jeszcze w podarunku coś pięknego. I jeszcze
blicznego odczytu, którego oczekiwał blicznego odczytu, którego oczekiwał
jedno: Schnitzler nie znosił odczytów jedno: Schnitzler nie znosił odczytów
już cały Sztokholm. już cały Sztokholm.
własnych. Gdy go proszono, aby czy- własnych. Gdy go proszono, aby czy-
Schnitzler myślał o tej chwili z nie¬ Schnitzler myślał o tej chwili z nie¬
tał przed audytorjum swoje niedruko- tał przed audytorjum swoje niedruko-
chęcią, ale ostatecznie odczyt się odbyl, chęcią, ale ostatecznie odczyt się odbyl,
wane poczje lub jakąś nieogłoszoną no- wane poczje lub jakąś nieogłoszoną no-
udał się doskonale, a frenetyczne okla- udał się doskonale, a frenetyczne okla-
welę, bronil się zawsze dlugo przed ta- welę, bronil się zawsze dlugo przed ta-
ski odezwały się, jak burza, na sali. ski odezwały się, jak burza, na sali.
kim publicznym występem. Mówil, że kim publicznym występem. Mówil, że
Schnitzler sklonil się lekko uciekl Schnitzler sklonil się lekko uciekl
podczas takich autorskich odczytów podczas takich autorskich odczytów
prędko do swojej garderoby. prędko do swojej garderoby.
myśli zawsze o czemś innem, że do- myśli zawsze o czemś innem, że do-
Publiczność szwedzka nie dala się Publiczność szwedzka nie dala się
strzega wtedy dopiero liczne braki strzega wtedy dopiero liczne braki
jednak uspokoić, klaskala bez przerwy, jednak uspokoić, klaskala bez przerwy,
śwoich utworów, i to go więcej zaj- śwoich utworów, i to go więcej zaj-
wywoływala nazwisko poety, chciała wywoływala nazwisko poety, chciała
muje, niż dobre wyglaszanie i publicz- muje, niż dobre wyglaszanie i publicz-
go raz jeszcze ujrzeć na estradzie. W go raz jeszcze ujrzeć na estradzie. W
ność. ność.
końcu jeden z aranżerów odczytu końcu jeden z aranżerów odczytu
Z tych wszystkich właściwości zna- Z tych wszystkich właściwości zna-
wpadł z bijącem sercem do pokoju pre- wpadł z bijącem sercem do pokoju pre-
komitego pisarza wynikła raz nastę- komitego pisarza wynikła raz nastę-
legenta, aby prosić Schnitzlera o uka- legenta, aby prosić Schnitzlera o uka-
pująca zabawna historja: Schnitzler pująca zabawna historja: Schnitzler
zanie się na estradzie. zanie się na estradzie.
pojechał do Sztokholmu, gdzie proszo- pojechał do Sztokholmu, gdzie proszo-
Jakiž jednak widok przedstawił Jakiž jednak widok przedstawił
no go o wygłoszenie odczytu. no go o wygłoszenie odczytu.
się mu w tym pokoju? Oto Schnitzler się mu w tym pokoju? Oto Schnitzler
Przybywszy do Szwecji, zaraz pierw Przybywszy do Szwecji, zaraz pierw
stał z zalożonemi rękoma, z uśmie- stał z zalożonemi rękoma, z uśmie-
szego dnia zauważył, że plaszcz, który szego dnia zauważył, że plaszcz, który
chem szczęścia na twarzy, przed ścia- chem szczęścia na twarzy, przed ścia-
zabrał ze sobą, jest stanowczo za lekki zabrał ze sobą, jest stanowczo za lekki
ną, na której wisiał jego nowy „wspa- ną, na której wisiał jego nowy „wspa-
że musi sobie kupić coś cieplejszego, że musi sobie kupić coś cieplejszego,
niały" ulster. Nie myślał ani o odczy- niały" ulster. Nie myślał ani o odczy-
jeśli nie ma się przeziębić w tutejszym jeśli nie ma się przeziębić w tutejszym
cie, ani o owacji, tylko o nowym płasz- cie, ani o owacji, tylko o nowym płasz-
klimacie. Poszedł wię do sklepu i za klimacie. Poszedł wię do sklepu i za
czu. Gdy zadyszany literat szwedzki czu. Gdy zadyszany literat szwedzki
tanią stosunkowo conę, nabył wspania- tanią stosunkowo conę, nabył wspania-
wbiegł do pokoju, Schnitzler chwycil wbiegł do pokoju, Schnitzler chwycil
ły, ciepły „ulster", w którym poczul ły, ciepły „ulster", w którym poczul
go za ręce i powiedzial: „Panie, ten go za ręce i powiedzial: „Panie, ten
się doskonale i w którym było mu się doskonale i w którym było mu
płaszcz jest naprawdę bardzo piękny. płaszcz jest naprawdę bardzo piękny.
naprawdę „do twarzy" naprawdę „do twarzy"
Tak okropnie się nim cieszę!" Spoko- Tak okropnie się nim cieszę!" Spoko-
Zziębnięty poeta był teraz tak du- Zziębnięty poeta był teraz tak du-
ny dygnitarz szwedzki oniemiał. ny dygnitarz szwedzki oniemiał.
mny z swego płaszcza, tak zadowolony mny z swego płaszcza, tak zadowolony
-x—) -x—)
z jego pięknego wyglądu i milego cie- z jego pięknego wyglądu i milego cie-