20. Zuischensniel
box 25/6
De Telegraaf. Amsterban
Senn
„HAMRORGER KAMMERSPIELE'.
Awischenspiel.
LGIAVENHAGE, 6 Aug. — De Hambur¬
rKemmerspiele ziln naar Den liaag geko¬
met een reeks opvoeringen van
met ##
Refgenveel Hollandsche guldens of drechon¬
derd maal zooveel marken te verdienen.
Welke tooneelliefhebber werpt den corsten
steen op hem in dezen tijd van internationale
theater-misère.
Arthur Schnitzler, de schriiver van Reigen,
en een eerbiedwaardig oeuvre, dat in 9 dee¬
len gebundeld verschenen is, verbond echter
een voorwaarde aan zisn toestemming voor
de Haagsche Reigen-vertooning. D
zouden hier ook een zijner andere werken
moeten vertoonen.
Zoo ging gisteravond voor een nutig bezet¬
ten Koninklijken Schouwburg Zwischenspiel
(1904), bekend uit de voorstellingen door
„Comoedia“ onder den titel „Intermezzo“ ge¬
geven. Vergelijkingen dringen zich op en wil
moeten dadelijk bekennen dat voor ons gevoel
het stuk beter benaderd werd door de Hollan¬
ders dan door deze gasten uit Hamburg.
cenvond en innigheid waren de
Begrip,
kenmerken van de vertooning dor „Comoe¬
dia“ en vergoedden wat aan het individueele
spel te kort schoot. Bij de Duitschers zagen
wij subliem spel van de vronwelijke hoofd¬
persoon (Miriam Horwitz), zeer geestig en
fiine typeering van den raisonneur (Paul
Marx). Maar de geest, de sfeer van het werk
ontbrak.
Het gaat in die stukken om het huwelljk
van Amadeus en Cäcille, beide menschen van
talent en karakter als voor elkaar geschapen.
Om de tragiek van het lot tot ziln recht te#
doen komen, moet men de schoonheid van dit
huwelijk gezien hebben vöör den onvermijde¬
lijken ondergang, en om de waarde van wat
had kunnen zlin, te doen begrijpen, moet men
de beide hoofdrollen ah.w. gelijk gestemd be¬
zetten.
Deze eenheid ontbrak in de Duitsche ver¬
tooning. Dit huwelijk was onevenwichtig en
van den beginne af veroordeeld en hierdoor
kon de voorstelling niet tot schoonheid
stligen.
Na dit voorbehond niels dan goeds. Mirjam
Marwitz en Pau] Marx noemden wij reeds,
Erich Liegel (als lager plan) nitstekend als
de kapelmeester, Olga von Mahr was het lieve
vronwtie van ziln vriend en Annie Reuter een
goede Philine. Knap eamenspel in een vlot¬
##te vertooning, succes en bloemen voor de
vrouwelijke hoofdrol.
En toch zonder chauvinisme: de Hollanders
waren mij liever.
Reigen.
„Reigen“, 25 jaar geleden geschreven en
sindeset vorig voorjaar overal gespeeld in de
Duitsch sprekende en begrüpende wereld,
beleefde vanmiddag zijn eerste opvoering in
ons land. Het kabaal, dat door publiek en
critiek om dit stuk gemaakt is, heeft den
schrijver in zlin werk een andere vermaard¬
heid verschaft dan die, waarop beide recht
hebben. Bij lezing eerst en daarna bij vertoo¬
ning bleek ook, dat Reigen niet een schunnig,
maar cen knap werk is en werkt het niet op¬
bouwend, neerhalen doet liet evenmin.
Tien dialogen volglen wil tusschen tien
verschillende menschen, waarvan wij de eene
kennen uit een vorige combinatie, terwijl een
ander de gewezen geliefde in die functie ver¬
volgt, met elkaar vormen zij een ring en het
is niet toevallig, lat Jaist „die Dirne“ de
sluftsteen vormt. De liefde der 10 paren vliegt