II, Theaterstücke 5, Liebelei. Schauspiel in drei Akten, Seite 410

Liebe
5. Liszelei box 10/4
—Rgen leena, Vte. o.1o. vog
22
Vermits maande.
biengen. De beieeide, innemende vormen van den heer in te gaan 1 Januari a.4 Geboren in 1812, werd deze
en de verkoop van iwe
predikant in 1835 propenent bij het prov. kerkbestuur
Schorer, hebben het hem mogeljjk gemaakt triomfen
van Drente. In 1839 werd hij hulpprediker en in 1841 ] heeft de directie pla. nen
typisch-Weensche der person
goluk, maar nu heeft ze het toch nog, al moet ze telkens
zien. Christine is een ern
vol vreezen wezen. Want hjj kan zo0 vreemd doen, haar
invloed van haar mil
Fritz, zoo grillig en vooral geheimzinnig, en dan mag ze hem
een oudere buurvrouw als
nooit iets vragen. Zj zou het ook gaarne zoo dulden, wat
Het Tooneel.
als Mizi, moederloos, met een
hij haar geeft is al zóóveel geluk, als ze maar niet zoo
vader, aldoor van hem van
vreeseljjk bang was, hem al dadeljkweer te moeten
leven hoorend, kan zi
verliezen, hem haar Ziel en Zaligheid.
lichtvaardig een eerste lia
Groote Schouwburg.
Weenen is de stad van Don Juan: Fritz van zin kant meent
deze verbintenis zoo ernstig
het zoo slecht niet. Hjj was er niet op voorbereid zooveelte
Mi###gel, (Liebelei, van Arthur Schnitzler.)
vaardigheid van haar mit
krijgen, hij vroeg en dacht veel minder te ontvangen. Weenen
heid van Christine, die
Minne-spee
is een groote stad, ook hij is immers een kind van die
te zien. Z66 weinig zelfs##
groote stad: juist uit het ändere gedeelte, dat van de weelde
Weenen, een stad voor Don Juan. Pretmakend als Parijs,
mondain-verwende als Fritz
en't plezier. Vrij is dat zo0 min als hot eerste. Alleen
maar met Duitsche gemoedeljjkheid. — Een groote stad, ook
zjjn de woorden van de te#
begint de onvrjjheid der eenen, die verlangen, juirt daar waar
al weer, waar men vechten moet, voor het leven. En, wat
kunnen vinden.
der anderen teleurstelling, verzadiging weerzin, is. Onweer¬
vooral het nare is van de groote steden, het geloof wordt
Een andere Fritz, en me
staanbaar is hij, Fritz, een jonge, mooie getrouwde-vrouw heeft
er z00 klein. Het diepste van cen mensch ziin innerljjk krigt
bedrif minder dadeljk zu
zich aan hem gegeven, muer wanneer zj samen ziin pjjnigt
er zoo telkens een knauw mee, bjj dat moeten dringen en
van haar wozentje en va
beiden een onwederstaanbare. angst. „Du hast, bekent bif
wringen om je plaatsje te behonden. Dan ga je vanzelf hoe
voelen doende, en het eer##
aan Theodor, ja gar keine Ahnung, wie ich mich nach so
langer hoe meer bonjjden wat een ander heeft, en als de weelde
werk van vertooning gew#
einer Zärtlichkeit ohne Pathos gesehnt habe (als hij bij
en het plezier zoo elk oogenblik rakelings langs je heenstriken,
dienste van zooveel kunstwe
Christine gevonden heeft), nach so was Süssem, Stillem, das
ga je vragen of dat misschien niet het eenige is, en zou je
levensinzicht, is immers j
mich umschmeichelt, an dem ich mich von den ewigen
sentimenteel kunnen worden van zelf beklag.
Op subtiele wüze
Aufregungen und Martern erholen kann.? Weenen is een
Hans Weiring heeft, als violist in het orkest van het
bedrif van Liebelei de pre#
stad voor Don Juans, en het monsterachtig egoisme van dezen,
Josefstädter Theater, achter de schermen, ook van het leven
die een paar juffertjes mee
brengt ljjden, even onafwendbaar als de onvoldoend be¬
kunnen zien. Hj denkt er niet heel hoog over, al is hij een
hebben, tot een uiting van
loond gebleven braafheid, waar vader Weiring zoo mee te
gemoedeljjk man gebleven. De goedigheid die hem nooit be¬
een liefde die enkel ontü
doen had. Omdat Fritz een Weener is, ligt ook in hem eene
geven zal, maakte hem nog maar meer vergevensgezind. Dat
waar geen plaats voor haat
laag gemoedeljjkheid onder de liefde voor pret en Erholung.
so ein blühendes Geschöpf als zijn dochter Christine, na een
een mooie bloem is. Er
jeugd van thuiszitten, naaiwerk doen en muziek kopiéeren,
de modder waaruit ze onver
De heer Tarsaud, die gisteravond de rol van Fritz speelde,
het als een geluk zou moeten beschonwen, indien een, nu ja
haar heen, op den modderbod
heeft heelemaal niets van een Weener, en aan de trage
sehr anständiger maar haar niet eens sympathieke man als
en dat alles is heel licht
zwaarheid van zin spel ontbrak onder meer de uitbeelding
die neef van juffrouw Binder, haar ten huweljjk vroeg, dat wil
eens, als we Christine in
juist van dat tweeslachtige, dat een pretmaker, die de recht¬
er bij vader Weiring niet in. Omdat die jongen nu een
hadden, en naast een andere
matige woede te duchten heeft van cen getrouwd man wiens
vaste betrekking heeft en anständig is! „Was hat denn so
juweel van realistische pob
vriendschap hij verraadt, en die het bovendien houdt met een
ein armes Geschöpf schliesslich von ihrer ganzen Bravheit,
Want we hadden een
burger-meisje, hem „ter afleiding' door een vriend bezorgd,
wenn nach jabrelangem Warten der Strumpfwirker kommt !..
treffeljjk waren. Brondgeest
toch tevens nog wat hart doet hebben, zoodat zijn vriend
Christine heeft geen moeder meer. En nu is haar tante,
jolig, evnische Don Juan m
zucht: „Wenn Du die Absicht hast, auch die Sache wieder
de zuster van haar vader, die altoos bij hen heeft ingewoond,
„slecht“ — doend, ja, in zu
ernst zou nehmen. Niet alleen was het een raadsel, hoe
ook gestorven. Dat heeft den oude een leeljjken knak ge¬
bjj te pas komt en de man
deze Fritz bij vronwen van z00 verschillenden aard en
geven. Wellicht heeft het op Christine ook wel ingewerkt,
in zulke rollen veelt men
stand succes kon hebben, het was even raadselachtig, hoe hif
sen bewustzjjn van leegheid gegeven, dat dat.... toezicht,
oud-militair van goeden hu
200 zwaarwichtig praten en doen —, en tevens zoo'n infame
die „invloed“, er niet meer is
jver toch maar nooit iets ##
verleider zijn kon. De heer Tartand heeft zjjne rol heele¬
Sinds een paar weken kentze een jongen meneer. Ooh,
voor de Voreenigde Toones
maal niot overzien, een inzicht in de geheele persoon¬
zoo iets gebeurt zoo gemakkeljjk. Mizi Schlager had haar ge¬
En dan mevrouw Van Ey
ljkheid gehad heeft hij niet — hij heeft enkel (hier en
vraagd om eens mee te gaan, Mizi kende Theodor Kaiser, en
kan ons niet tot haar vleie
daar, o. a. na het bezoek van den echtgenoot nict zonder
Theodoor is een vriend van Fritz. En nu hoort Christine aan
zei het selve, gisteravond
succes) van deze minnaarsrol eik gedeeltetje gespeeld met
dezen jongon met haar heele wezen. Ze weet het wel, het zal
altoos aan — hebben weh
zooveel zwaren nadruk als hij er aan te goven vermocht.
niet altoos duren, zoo op eens zal hij haar misschien verlaten
Ook mevronw Kerckhoven (Christinel had dat wat wij het Onzer eerljjkheid althans 2
en dan zal ze niets meer hebben, niets meer van al dat, al dat
Ger I17