Lieb
box 10/4
5. Lstele1
ngen per maand kunnen produceeren. 5“ heopugen gaat gemakkenjker; 6“, net enderhoud! Ajax (II, won met 1—0.
Gisteren speelden de Haarlemsche V. C. Haarlem en
zechts 61 waggons worden afgeleverdjis eenvondüger.
de Amsterdamsche F. C. Volharding, te Heemstede. De
twe olie in Duitschland beperkt is, Daarop besprat litenant De Kroijf het gerecht in het
Ia nen doen ontwerpen voor den bouw polderland, er op wijtende, dat vooral de wieltijdens eerste won met 5 tegen 2 goals.
Chriatine vraagt: „Heb je ruzie (met je lief) gehad' —
daarom is het des te aangenamer nu om het te zeggen, dat gis¬
r personen noeinden, over het hoofd ge¬
vervallen by de volgende vertooning. Er valt dan wellicht
teravond Marie Vink gespeeld heoft, neen maar, dat was nu toch
en ernstig meisje van hart, maar den
nog meer te verbeteren, en morgen b. v. zal zeker ook eon
z66 voortreffeljk! Zoo hselemaal echt con jolige meid
r milien ontkomen doet zi niet. Met
ander eoort publiek hes eorste bedwif in juiste stemming
met zilveren lach en liefde voor al wat verder zilver is
w als juffrouw Binder en een buurmeisje
zien, en de vrooliskheid van Mizi en Theodor minder
zonder hart maar geen kwaad ding, al lang haren „cerste'
met een gemoedeljjk-lichtzinnig-denkend
soueligueeren met gelach. Het is toch an de vraag, of, om
vergeten, dom en toch vermakeljjk, minder slecht dan niet¬
mvan dat de pret herbergend tooneel¬
het geheel, hier en daar éénige matiging van deze beiden niet
goed. En lag het aan ons, maar anders is het, als Marie Vink
er toe komen: censdeels om z00
noodig ware.
speelt, altoos net of ze alles doet om de zaal plezier
Fste liaison aan te gaan, anderdeels om
Doch haasten we ons naar het laatste bedrif, dat ook
te doen — en nu was het, tusschen haar en Brond¬
ernstig op te nemen. Die uit de licht¬
gisteravond de gansche zaal onder den indruk bracht. Wat
geest, of se het enkel deden voor eigen plezier, en
ar milien voortkomende lichtvaardig¬
kwam het er dahr nog op aan, dat mevr. Kerckhoven
de pret ook haast niet op-konden.
die gaf mevrouw Kerckhoven niet
met haar accent en haar boeketaal mèèr uit den band¬
zelfs dat men zich afvroeg hoe een
valt dan men in cen realistisch stuk verdragen kan! Daar, waar
Met dat eerste bedrif is de heift van het stuk gezien.
ia Fritz eenige — de lezer permitteere, het
zjj losbärstte in al dekracht van haar temperament. — Hoevele
Het handelingsdrama bestaat hierin, dat de bedrogen echt¬
de tekst, eenige Erholung bij haar had
bezwaren het onderwerp meebracht, men voelt hetnergens bij de
genoot de vreugde komt verstoren, nadat de twee meisjes in
lezing van het stuk zoo sterk als in het laatste bedrjjf. Die
een andere kamer sin gedrongen. Die pin in ziine woorden,
en mevrouw Kerckhoven in het eerste
Christine die daar op eens, bij zülk een slag, doorvos¬
nu hi den man die hem zin geluk ontnam, alweer met
ljk zwaar-larmoyant, d.w.z. den ernst
Ien moet al wat wij voelen dat er vreeseljjk-abnormaals
andere vrouwen, met juffies vindt, was wel mooi, maar anders
en van haar liefde ons delicater
en leugenachtigs is in de verhouding van Fritz tot haar.
heeft dit scenetje natuurljjk, in die zeer uitvoerig-realistisch
et eersté bedrijf zou een en al meester¬
Mevrouw Kerckhoven heeft het waar gemaakt door hare
gegeven pret vallend, iets melo-melo.s. (Bovendien werd
g geweest zin. De eigenaardige ver¬
kracht. Zjj bleef in het zeggen van al die overleggingen en
het rolletje hinderljjk slecht gespeeld.) Maar het is nood¬
kunstwerken onzer dagen, ale van heel ons
overwegingen zóoveel hartstecht leggen, dat de gedachten geen
zakeljjk voor den gang van zaken. Het eigenljjke, het
mers juist het subtiel-gecompliceerde.
hersenwerk meer bleven, maar werkeljjk de natuurlijke klach¬
gevoels- drama begint trouwens reeds te komen: deweemoed
üze complicert zich in het eerste
ten werden van iemand die zoo bedrogen is in cen z00 grooto
van die Liebelei, die niets is voor den een en alles voor
de pretmakerjj van twee Weener jongelui
liefde. Niet de mastschappjj, zelfs niet haar vader, straft
de Ander, en toch, ja toch wel even iete voor den een.
es mee naar des eenen kamer genomen
Christine: die liefde die can misgroei wes, straft enkel zich¬
Dit lnatste bljjkt in het tweede bedrif, wanneer Fritz
#ing van werkeljjke, volkomen, liefde —
zelve. Dit is het wat de moraal in het stuk mooi maakt.
kuat oul afscheid te nemen, en hij, zwäk in dat vöör
ontüdig is, die groeit opn plek
Fritz dood — in een duel — om een vrouw — die hij lief
zich zien van den waarschjjnlijken dood, de waarde
Sor haar is, maar die daarom niet minder
had — zjj Christine niets voor hem — voor haar ook geen
voelt van die liefde die gisteren zoo weinig leek, en
is. Er zitten spaties op de ble m van
brief, geen beodschap nagelaten — het afscheid, ziin lief
waarin hi nu, koesterend, zich zou willen verbergen,
e onverwacht opblceit, ook liggen er om
gemoedeljk zich bli bj haar veelen den laatsten avond, bedrog —.
misschien, voor den poos „O God, wat liegen zulke
Edderbodem, enkele van haar roseblaadjes:
zin ouders, ziin vrienden evenzeel, meer voor hem dan 21 —
uren!' Die bfina tot sentiment groeiende sentimentaliteit van
el licht, en teer, en kiesch.. Nog
en nu, hi al begraven, zoodat af ham niet meer zien kan,
hem, naast de nu door geen schifngond van een ourein
stine in het eerste bedrijf 266 gezien
nooit meer O, wat sneed het alles de ziel door
souper meer leeljjk-gemaakte, enorme liefde van haar, het
anderen Fritz, dan zou het geheel een
Het allerlaatste alot van het stuk zouden we iets anders
is een prachtig drama. — En daaromheen het Wiener Leben
che poözie zin geweest.
gewenscht hebben dan Schnitzler het gemaakt heeft, een¬
van de achterbuurt: Dakzicht, sen vogeltje in het raamkozjin;
neen Mizi en een Theodor die voor¬
voudiger, stiller nog, daar het een bevestiging is onzer lichte
Schubert en gemaakte bloemen; een affreuze Besthoven
ndgeest was de Theodor: elegant, galant,
bedenkingen van sentimentaliteit tegen het mooie stuk.
aan den wand en een halfcompleet Conversations-lexicon
Juan maar toch vooral ook weer niet te
Maar het geheel is zeer fijn, vol gevoel, heel mooi.
boekenrek. De vader ziin melancholie over het
p
ja, in zulke rollen waar geen dieper gevoel
En door het vele bewonderenswaardige in het spel, stond
pretloos bestaan van een eerbaar arm meisje luchtend
Ede manicen veel te beteekenen hebben,
deze vertooning zeer hoog. Jammer, dat een alte ongedwongen
bi een nu braaf-doende buurvrouw; deze nisdig zeggend
t men het best, welk een aanwinst dese
gekuch en gonics, met de frivole vrooljjkheid van toeschonwers
„dat ze't weot’ tegen Christine, en gebluft door de nog
eden huise, wiens bewonderenswaardige
op alle rangen tidens hetjeerete bedrüf, voor wie daar om een
schaamteloozer en nu jonge Mizi.. In die omgeving
bit iets tegen zin opgewektheid vermag,
een ernstig genot kwamen iets van den schoonen indruk
Christine: — Mevronw Kerekhoven, thans op dreef. Naast
Tooneelisten is.
wegnam.
haar, de heer De Ves, zeer goed getypeerd, als de oude
Van Eysden—Vink. De populaire artieste
Weiring, uitmuntend in die rol van den gemoedeljken incons¬
ar vleiers rekenen. Hebben we — Mizi
Ba
ciente, die alles goed vindt.
eravond, op een krant kan je ook niet
Een paar kleinigheden: een fout met het licht, en een te#
en we haar wel eens te weinig gevleid?
Ithans zün we geene schuld bewust. Maarj dicht bj Weiring staan van Katharine als ze, weggaande aan
Stele 1# Jelle
deese, Meettte
box 10/4
5. Lstele1
ngen per maand kunnen produceeren. 5“ heopugen gaat gemakkenjker; 6“, net enderhoud! Ajax (II, won met 1—0.
Gisteren speelden de Haarlemsche V. C. Haarlem en
zechts 61 waggons worden afgeleverdjis eenvondüger.
de Amsterdamsche F. C. Volharding, te Heemstede. De
twe olie in Duitschland beperkt is, Daarop besprat litenant De Kroijf het gerecht in het
Ia nen doen ontwerpen voor den bouw polderland, er op wijtende, dat vooral de wieltijdens eerste won met 5 tegen 2 goals.
Chriatine vraagt: „Heb je ruzie (met je lief) gehad' —
daarom is het des te aangenamer nu om het te zeggen, dat gis¬
r personen noeinden, over het hoofd ge¬
vervallen by de volgende vertooning. Er valt dan wellicht
teravond Marie Vink gespeeld heoft, neen maar, dat was nu toch
en ernstig meisje van hart, maar den
nog meer te verbeteren, en morgen b. v. zal zeker ook eon
z66 voortreffeljk! Zoo hselemaal echt con jolige meid
r milien ontkomen doet zi niet. Met
ander eoort publiek hes eorste bedwif in juiste stemming
met zilveren lach en liefde voor al wat verder zilver is
w als juffrouw Binder en een buurmeisje
zien, en de vrooliskheid van Mizi en Theodor minder
zonder hart maar geen kwaad ding, al lang haren „cerste'
met een gemoedeljjk-lichtzinnig-denkend
soueligueeren met gelach. Het is toch an de vraag, of, om
vergeten, dom en toch vermakeljjk, minder slecht dan niet¬
mvan dat de pret herbergend tooneel¬
het geheel, hier en daar éénige matiging van deze beiden niet
goed. En lag het aan ons, maar anders is het, als Marie Vink
er toe komen: censdeels om z00
noodig ware.
speelt, altoos net of ze alles doet om de zaal plezier
Fste liaison aan te gaan, anderdeels om
Doch haasten we ons naar het laatste bedrif, dat ook
te doen — en nu was het, tusschen haar en Brond¬
ernstig op te nemen. Die uit de licht¬
gisteravond de gansche zaal onder den indruk bracht. Wat
geest, of se het enkel deden voor eigen plezier, en
ar milien voortkomende lichtvaardig¬
kwam het er dahr nog op aan, dat mevr. Kerckhoven
de pret ook haast niet op-konden.
die gaf mevrouw Kerckhoven niet
met haar accent en haar boeketaal mèèr uit den band¬
zelfs dat men zich afvroeg hoe een
valt dan men in cen realistisch stuk verdragen kan! Daar, waar
Met dat eerste bedrif is de heift van het stuk gezien.
ia Fritz eenige — de lezer permitteere, het
zjj losbärstte in al dekracht van haar temperament. — Hoevele
Het handelingsdrama bestaat hierin, dat de bedrogen echt¬
de tekst, eenige Erholung bij haar had
bezwaren het onderwerp meebracht, men voelt hetnergens bij de
genoot de vreugde komt verstoren, nadat de twee meisjes in
lezing van het stuk zoo sterk als in het laatste bedrjjf. Die
een andere kamer sin gedrongen. Die pin in ziine woorden,
en mevrouw Kerckhoven in het eerste
Christine die daar op eens, bij zülk een slag, doorvos¬
nu hi den man die hem zin geluk ontnam, alweer met
ljk zwaar-larmoyant, d.w.z. den ernst
Ien moet al wat wij voelen dat er vreeseljjk-abnormaals
andere vrouwen, met juffies vindt, was wel mooi, maar anders
en van haar liefde ons delicater
en leugenachtigs is in de verhouding van Fritz tot haar.
heeft dit scenetje natuurljjk, in die zeer uitvoerig-realistisch
et eersté bedrijf zou een en al meester¬
Mevrouw Kerckhoven heeft het waar gemaakt door hare
gegeven pret vallend, iets melo-melo.s. (Bovendien werd
g geweest zin. De eigenaardige ver¬
kracht. Zjj bleef in het zeggen van al die overleggingen en
het rolletje hinderljjk slecht gespeeld.) Maar het is nood¬
kunstwerken onzer dagen, ale van heel ons
overwegingen zóoveel hartstecht leggen, dat de gedachten geen
zakeljjk voor den gang van zaken. Het eigenljjke, het
mers juist het subtiel-gecompliceerde.
hersenwerk meer bleven, maar werkeljjk de natuurlijke klach¬
gevoels- drama begint trouwens reeds te komen: deweemoed
üze complicert zich in het eerste
ten werden van iemand die zoo bedrogen is in cen z00 grooto
van die Liebelei, die niets is voor den een en alles voor
de pretmakerjj van twee Weener jongelui
liefde. Niet de mastschappjj, zelfs niet haar vader, straft
de Ander, en toch, ja toch wel even iete voor den een.
es mee naar des eenen kamer genomen
Christine: die liefde die can misgroei wes, straft enkel zich¬
Dit lnatste bljjkt in het tweede bedrif, wanneer Fritz
#ing van werkeljjke, volkomen, liefde —
zelve. Dit is het wat de moraal in het stuk mooi maakt.
kuat oul afscheid te nemen, en hij, zwäk in dat vöör
ontüdig is, die groeit opn plek
Fritz dood — in een duel — om een vrouw — die hij lief
zich zien van den waarschjjnlijken dood, de waarde
Sor haar is, maar die daarom niet minder
had — zjj Christine niets voor hem — voor haar ook geen
voelt van die liefde die gisteren zoo weinig leek, en
is. Er zitten spaties op de ble m van
brief, geen beodschap nagelaten — het afscheid, ziin lief
waarin hi nu, koesterend, zich zou willen verbergen,
e onverwacht opblceit, ook liggen er om
gemoedeljk zich bli bj haar veelen den laatsten avond, bedrog —.
misschien, voor den poos „O God, wat liegen zulke
Edderbodem, enkele van haar roseblaadjes:
zin ouders, ziin vrienden evenzeel, meer voor hem dan 21 —
uren!' Die bfina tot sentiment groeiende sentimentaliteit van
el licht, en teer, en kiesch.. Nog
en nu, hi al begraven, zoodat af ham niet meer zien kan,
hem, naast de nu door geen schifngond van een ourein
stine in het eerste bedrijf 266 gezien
nooit meer O, wat sneed het alles de ziel door
souper meer leeljjk-gemaakte, enorme liefde van haar, het
anderen Fritz, dan zou het geheel een
Het allerlaatste alot van het stuk zouden we iets anders
is een prachtig drama. — En daaromheen het Wiener Leben
che poözie zin geweest.
gewenscht hebben dan Schnitzler het gemaakt heeft, een¬
van de achterbuurt: Dakzicht, sen vogeltje in het raamkozjin;
neen Mizi en een Theodor die voor¬
voudiger, stiller nog, daar het een bevestiging is onzer lichte
Schubert en gemaakte bloemen; een affreuze Besthoven
ndgeest was de Theodor: elegant, galant,
bedenkingen van sentimentaliteit tegen het mooie stuk.
aan den wand en een halfcompleet Conversations-lexicon
Juan maar toch vooral ook weer niet te
Maar het geheel is zeer fijn, vol gevoel, heel mooi.
boekenrek. De vader ziin melancholie over het
p
ja, in zulke rollen waar geen dieper gevoel
En door het vele bewonderenswaardige in het spel, stond
pretloos bestaan van een eerbaar arm meisje luchtend
Ede manicen veel te beteekenen hebben,
deze vertooning zeer hoog. Jammer, dat een alte ongedwongen
bi een nu braaf-doende buurvrouw; deze nisdig zeggend
t men het best, welk een aanwinst dese
gekuch en gonics, met de frivole vrooljjkheid van toeschonwers
„dat ze't weot’ tegen Christine, en gebluft door de nog
eden huise, wiens bewonderenswaardige
op alle rangen tidens hetjeerete bedrüf, voor wie daar om een
schaamteloozer en nu jonge Mizi.. In die omgeving
bit iets tegen zin opgewektheid vermag,
een ernstig genot kwamen iets van den schoonen indruk
Christine: — Mevronw Kerekhoven, thans op dreef. Naast
Tooneelisten is.
wegnam.
haar, de heer De Ves, zeer goed getypeerd, als de oude
Van Eysden—Vink. De populaire artieste
Weiring, uitmuntend in die rol van den gemoedeljken incons¬
ar vleiers rekenen. Hebben we — Mizi
Ba
ciente, die alles goed vindt.
eravond, op een krant kan je ook niet
Een paar kleinigheden: een fout met het licht, en een te#
en we haar wel eens te weinig gevleid?
Ithans zün we geene schuld bewust. Maarj dicht bj Weiring staan van Katharine als ze, weggaande aan
Stele 1# Jelle
deese, Meettte