box 8/6
yklus
4.9. Anatol
da rządow, ale za-
y
A
gra Adwentowicz. Schnitzler mówi swobodnie, zreczne,
swoje obrazy z cyklus : nie marudząc, urządza się
dla niego tajemnic pod
blyskotiwie i lekko, Adwentowicza natomiast ciągnie na-
wspaniały wybuch dialogu, aby dojść do pointy, staran
tura do lasu. Znakomity ten artysta wie dokonale
nie obmyślanej z góry. (Mówi, bom smutny i sam
ku własnej i ku innych
co idzie, wie, że należy załać cenę szampańska pianą,
pelen winy
oli „Siedmiu panien
zająć wobec całej sprawy stanowisko wesolego dyplo
Cykl Schnitzlera może być objawieniem, ale dla
aly Anatola, więc gu
maty, śmiechem żywić śmiech, łączyć prawdopodobne
bardzo modych ludzi, dla tych samych golowasów, dla
wawolną i dość miała
z nieprawdopobnem, jednak Adwentowicz zapragnął dać
których narujący na sianie bohater „Przebudzenia wio
e mogą być nie miałe,
świetnym dialogom Schnitzlera swój własny komentarz.
sny" Wedekinda był ostatnim wyrazem rewolucji, poste
się milość wzajemnie
pokazać odwrotną stronę śmiehuu — jego ukryty a tra¬
pu, cywilnej odwagi i innych tym podobnych zaśniedzia
na, jak jest nielogiczną,
giczny skutek. W odstonie drugiej, w której wchodzi na
łych artykułów,
jej potrzeba kaprysów
scenę z ladunkiem milosnych pamiątek, Adwentowicz
Dziwić się niema czemu, gdyż widzielimy rzeczy
zcza w ziemię korzenie
wbornie zaznaczył — jakby porozumiewając się z ty-
śmielsze, a głębiej sięgające czci nie ma czego, bo
a jednym okazie nie
mi, którzy wiedzą, o co toczy się sprawa, że wie do-
niema dziś rzeczy banalniejszej nad pozę na t. zw.
ne się nie wyprowadza,
brze, jaki ton najlepiej, odpowiedziałby partycji, napi-
originalność i cynism"; upajać się niema czem, bo
kich „Probiermamseli",
sanej przez Schnitzlera, lecz zaraz potem począł ukazy-
ten trykający z szumem szampan Schnitzlera ma prze-
demonstracje ulam
wać swoje zamiary, co do cyklu. Postanowił pieknej
cież posmak wina, sprzedawanego na miarki w Rathaus
k ja Weininger nazna
burzliwej lekkomyślności Anatola dać to refleksyjne, za-
keller. Swietny i znakomit Schnitzler — bynajmniej się
taka reduta i taki pen-
dzwonić cichutko na smierć, sterczącą w kulisie, aby
nie wysili; „Anatole sprawia wrażenie rzeczy łatwej
rtości z magazynu nie
było — strasznie i aby dać dowód, że intelligencia akto-
jakby zbyt łatwej na takiego majstra, jak wiedeński
czepił sioneczny promien
ra chce współracować z poeta. Wiemy o tem dobrze
poeta; muzyk, który ma dość siły do tworzenia sym
Zwiebacka albo w Mai-
że Adwentowicz całego siebie wkłada w rolę i szuka
fonii, pisze piosenki z nadpisem dla wykonawcy: con
rów, jak teczę. A Ana¬
w niej uporczywie tego, czego nie dopowiedział poeta,
falso sentimento, aby jak najdokładniej oddać blogie
scene i demonstrowal
dlatego też w ocenie otrzymuje zawsze trybut wsu-
stany duszy tańczącej na trzy pas. Słowa moje są spó
a z zawodu. Um ja
perlatywie. Jako Anatol jednakże szukuł naderemnie po-
źnione o wiele la; „Anatol, bożyszcze modych i sta-
wierna
kładów ukrytych, globi i przepaści, zdaje się, że samo
rych, czerniących włosy, panienek teskniących i dziewie,
nawet w hypnotycznym
spotrzegł i zawahawszy się raz jeszcze, w ostatniej od-
za któremi nikt już nie teski, idea jalowicz przedmie
stonie wrócił do tonu, w który najwłaściwej uderzył
ścia, dla których wyperfumowany a napastliwy subjekt,
ca w cyrku przez obręcz.
w odstonie drugiej do swobodnego przelewania z pu-
jest księciem z baki, marzenie niewiast czterdziestole
mnie pozna
stego w puste, do grymasu nonszalanckiej wyższości
tnich swojskiego chowu Karin Michaëlis postarzał się
ludzi jest do siebie po¬
kogoś, co wie, że nic innego spotkać nie może nad to,
i myśli z rozczeniem o tych czasach, kiedy szeregiem
pcy szarych
czego się spodziewa, do miny viveura, dającego, że
dokonałych powiedzeń, wiązaną przepysznych obser
Elza, lona i t. d.
ma jeszcze iluje, aby innym ich nie psum, miny dobro¬
wacji, kompletem bezczelnych aformów zdobywał ser
pertynenckie, tragicznie
tliwego cynika, który większą do tego będzie przywią-
ca kobiet i maci umysły modzieńcom; wtedy był po-
m nie tyle glebokim, ile
zywał wagę jak go zdradziła kochanka, niż do sa-
kowy i niesamowity. Dziś Któż dziś nie pozuje na
mego faktu zdrady; i w tym akcie frywolnym, w któ-
Anatola? La! ta! Dyjetarjusz z dyrekcji skarbowej
lakże zagada by
rym znakomity przedstawiciel „Peer Gynta sam się
i fryzjer...
a tyle rozum, aby się
chyba śmiać musiał ze siebie, był dokonały. Sądzę po
Przeto „Anatole jest spóźnionny, i czyni wrażenie
za tem wszystkiem, że do roli Anatola nie potrzeba
spóźnionego gościa, przebywającego z ciekawa wiado-
adka, jest bardzo tawy
wielkiego artysty — trzeba takiego, któryby miał być
mością, o której wie już panna służąca i lokaj. Znam
dramaty, w których od
wykwintnie impertynenckim i wytwornie a hanebnie, zu¬
już tę bajeczkę o niewiernej, przewrotnej, glupiej, złej,
bie kobiecej duszy — sa
dzonym.
wietnym style. Dziś się necznej, podłej, nawnej, fałszywej, marnej itd. Słucham,
KORNEL MAKUSZYSKI.
1 Kronen vieren, oft onde entier, 2
i przed kilku laty piset
y ostatnie nowości na jesien zimę do Magazynu blawatnego
Lwów, ulica Halicka
1. 10.
ONIEGO WIER
11890 Filja; Stanisławów.
yklus
4.9. Anatol
da rządow, ale za-
y
A
gra Adwentowicz. Schnitzler mówi swobodnie, zreczne,
swoje obrazy z cyklus : nie marudząc, urządza się
dla niego tajemnic pod
blyskotiwie i lekko, Adwentowicza natomiast ciągnie na-
wspaniały wybuch dialogu, aby dojść do pointy, staran
tura do lasu. Znakomity ten artysta wie dokonale
nie obmyślanej z góry. (Mówi, bom smutny i sam
ku własnej i ku innych
co idzie, wie, że należy załać cenę szampańska pianą,
pelen winy
oli „Siedmiu panien
zająć wobec całej sprawy stanowisko wesolego dyplo
Cykl Schnitzlera może być objawieniem, ale dla
aly Anatola, więc gu
maty, śmiechem żywić śmiech, łączyć prawdopodobne
bardzo modych ludzi, dla tych samych golowasów, dla
wawolną i dość miała
z nieprawdopobnem, jednak Adwentowicz zapragnął dać
których narujący na sianie bohater „Przebudzenia wio
e mogą być nie miałe,
świetnym dialogom Schnitzlera swój własny komentarz.
sny" Wedekinda był ostatnim wyrazem rewolucji, poste
się milość wzajemnie
pokazać odwrotną stronę śmiehuu — jego ukryty a tra¬
pu, cywilnej odwagi i innych tym podobnych zaśniedzia
na, jak jest nielogiczną,
giczny skutek. W odstonie drugiej, w której wchodzi na
łych artykułów,
jej potrzeba kaprysów
scenę z ladunkiem milosnych pamiątek, Adwentowicz
Dziwić się niema czemu, gdyż widzielimy rzeczy
zcza w ziemię korzenie
wbornie zaznaczył — jakby porozumiewając się z ty-
śmielsze, a głębiej sięgające czci nie ma czego, bo
a jednym okazie nie
mi, którzy wiedzą, o co toczy się sprawa, że wie do-
niema dziś rzeczy banalniejszej nad pozę na t. zw.
ne się nie wyprowadza,
brze, jaki ton najlepiej, odpowiedziałby partycji, napi-
originalność i cynism"; upajać się niema czem, bo
kich „Probiermamseli",
sanej przez Schnitzlera, lecz zaraz potem począł ukazy-
ten trykający z szumem szampan Schnitzlera ma prze-
demonstracje ulam
wać swoje zamiary, co do cyklu. Postanowił pieknej
cież posmak wina, sprzedawanego na miarki w Rathaus
k ja Weininger nazna
burzliwej lekkomyślności Anatola dać to refleksyjne, za-
keller. Swietny i znakomit Schnitzler — bynajmniej się
taka reduta i taki pen-
dzwonić cichutko na smierć, sterczącą w kulisie, aby
nie wysili; „Anatole sprawia wrażenie rzeczy łatwej
rtości z magazynu nie
było — strasznie i aby dać dowód, że intelligencia akto-
jakby zbyt łatwej na takiego majstra, jak wiedeński
czepił sioneczny promien
ra chce współracować z poeta. Wiemy o tem dobrze
poeta; muzyk, który ma dość siły do tworzenia sym
Zwiebacka albo w Mai-
że Adwentowicz całego siebie wkłada w rolę i szuka
fonii, pisze piosenki z nadpisem dla wykonawcy: con
rów, jak teczę. A Ana¬
w niej uporczywie tego, czego nie dopowiedział poeta,
falso sentimento, aby jak najdokładniej oddać blogie
scene i demonstrowal
dlatego też w ocenie otrzymuje zawsze trybut wsu-
stany duszy tańczącej na trzy pas. Słowa moje są spó
a z zawodu. Um ja
perlatywie. Jako Anatol jednakże szukuł naderemnie po-
źnione o wiele la; „Anatol, bożyszcze modych i sta-
wierna
kładów ukrytych, globi i przepaści, zdaje się, że samo
rych, czerniących włosy, panienek teskniących i dziewie,
nawet w hypnotycznym
spotrzegł i zawahawszy się raz jeszcze, w ostatniej od-
za któremi nikt już nie teski, idea jalowicz przedmie
stonie wrócił do tonu, w który najwłaściwej uderzył
ścia, dla których wyperfumowany a napastliwy subjekt,
ca w cyrku przez obręcz.
w odstonie drugiej do swobodnego przelewania z pu-
jest księciem z baki, marzenie niewiast czterdziestole
mnie pozna
stego w puste, do grymasu nonszalanckiej wyższości
tnich swojskiego chowu Karin Michaëlis postarzał się
ludzi jest do siebie po¬
kogoś, co wie, że nic innego spotkać nie może nad to,
i myśli z rozczeniem o tych czasach, kiedy szeregiem
pcy szarych
czego się spodziewa, do miny viveura, dającego, że
dokonałych powiedzeń, wiązaną przepysznych obser
Elza, lona i t. d.
ma jeszcze iluje, aby innym ich nie psum, miny dobro¬
wacji, kompletem bezczelnych aformów zdobywał ser
pertynenckie, tragicznie
tliwego cynika, który większą do tego będzie przywią-
ca kobiet i maci umysły modzieńcom; wtedy był po-
m nie tyle glebokim, ile
zywał wagę jak go zdradziła kochanka, niż do sa-
kowy i niesamowity. Dziś Któż dziś nie pozuje na
mego faktu zdrady; i w tym akcie frywolnym, w któ-
Anatola? La! ta! Dyjetarjusz z dyrekcji skarbowej
lakże zagada by
rym znakomity przedstawiciel „Peer Gynta sam się
i fryzjer...
a tyle rozum, aby się
chyba śmiać musiał ze siebie, był dokonały. Sądzę po
Przeto „Anatole jest spóźnionny, i czyni wrażenie
za tem wszystkiem, że do roli Anatola nie potrzeba
spóźnionego gościa, przebywającego z ciekawa wiado-
adka, jest bardzo tawy
wielkiego artysty — trzeba takiego, któryby miał być
mością, o której wie już panna służąca i lokaj. Znam
dramaty, w których od
wykwintnie impertynenckim i wytwornie a hanebnie, zu¬
już tę bajeczkę o niewiernej, przewrotnej, glupiej, złej,
bie kobiecej duszy — sa
dzonym.
wietnym style. Dziś się necznej, podłej, nawnej, fałszywej, marnej itd. Słucham,
KORNEL MAKUSZYSKI.
1 Kronen vieren, oft onde entier, 2
i przed kilku laty piset
y ostatnie nowości na jesien zimę do Magazynu blawatnego
Lwów, ulica Halicka
1. 10.
ONIEGO WIER
11890 Filja; Stanisławów.