box 447
13. Millanes
„OBSERVER
I. österr. behördl. konzessioniertes
Unternehmen für Zeitungs-Ausschnitte
Wien I. Wollzeile 11
Telephon R-21.0.43
Ausschnitt aus:
vom
WYCINEK z wydawnictwa
GLOS NARODU (Kraków)
Nr. d.
18 K. 1934
1
nowości francuskich.
lecz z każdym pisarzem zaczyna na nowo i in¬
po to, aby pokazać te charaktery w
czej. Inny jest też ob narów sam rodzaj czasem niema zdarzenie, o il¬
psychiki teatralnej: Francu lub mówić, gest¬
wypadek szczególnie osobowy, je¬
kulować i chodzić wymownie, z ekspresia: ma centralnym ramatu: w nim stres
in
my wydania si le gout de paraitre, to be, tea, tendencja moralna, czy te
co jazyk potoczny nazywa czasem ironiczne socjalna. To sztuki-problemy, dysku
III. Pan Rene Lauret ogłosił książkę o
taka, że rzeczono
sto, by też naukowe, posługują-
siejszym teatrz niemieckim" (Le theatre alle
wo — aktor). Niemine, milczący i niezręczny w gurami marjonetkowemi, o psycholo
mand d’aujourd hui, ed. Galliard). Książka jes
ruchach, niedbały o to, jak się wyda, ma nato
w tej chwili wysoce dla Francia aktualna
miast zmysł przeznaczania się, gust do meta¬
Problematyka teatru niemieckiego
ponieważ ta ten w przeważnej swej
mortozy (le gout de la metamorphose), do przeważnie seksualna. Skłonność ta, wy-
przebywa dzi na emigracji. Kto cieka wie-
bierania się, do mistyfikowania siebie i innych
Hauptmann Schnitzler. Wede
dzieć, w jakim procencie ży stanowią, ale
czasem masowego. Stąd też tylko w Niemcze
espejo y
raczej stanowil sam dzeń teatru niemieckiego
możliwe są koopenikady, tlumne spektakie po- ność ta powołuje się teoretycznie
nich przeczy się na Zweig der
lityczne z pomocą których agituje Hitler, ut
jego paneksualiz. Przyczem nie trz
auf der deutsche Bühne, dowie się, że wszy
wiczne parady i kult kostjumu czy munduru dzić, cze różni się od francuskieg
cy człowi, którzy, reyerzy, krytych,
obcy całkiem Franczowi. Stąd też pochodzi
traktowania tych spraw: tu dykrec
znacznej liczbie także autorzy — to dzi,
une resina, który nawet pomnienie, ut alia
tóż dzie dal im przytulek Pary, Bruksela i Lon¬
„Mizantropa Moliera potra przyrządzić na często odrażających, zawsze z wyniki
dyn. Reinhardt wystawiał niedawno w theatre
spektaki, niby music-hall, co z punktu widzenia nym. Zwłaszcza prawa dojrzewania
Pigalle Victoria, b. Burger gra w Lon-francuskiego, klasycznego kultu slowa jest po
ne z nią zagadnienia wychowawcze
dynie, Alfred Korpise Nouvelles littera
prostu herzig.
przez Niemców lub ścią, a tra¬
res i t. d. Książka Laureta pozwala więc
Z drugiej strony niemiec ma poczucie tra¬
bak, kończący namobojstwem, brany
czowi zorjentować się kto są i nowi ole
gicznego sensu życia, jego problematyki. Sta¬
guły w obronę przeciw tym rodzicon
niezawsze zresztą pożądani, bo przecież ta
wszyscy niemieccy pisarze sceniczne są niemanie uroczystym befrom. Mawowy
francuski przechodzi również kryys er
tykami. Komedia niemiecka kończy się tragiczuć jest tu czemś programowem. L.
na bezrobocie.
nie (Weekin, Sternheim i i.), uprawia wie sie jako podáwiadomość, irrationaliz.
Autor ma syntetyczny dar ujmowania przed tragikomej, mieszanino gatunków, która di
kosmiczne, które usprawiedliwiają
miotu który zna zresztą szczegółowo, wska-
Francuza jest nieznośny eat ancuski jest przypadkowość, wyjątkowość, an
zuje, że te niemiecki nie na wstępujące li¬
psychologiczny. To ou stworzył nieśmiertelne przyczem wszystko to chodzi po mach
nji rozwoju jaką ma np. tradycja francuska, typy kapea, świętoszka, Mizantropa zdarze-ce na miejscu w akcji metnej, lenie
ta sama od średniowiecznych far poczynając, nia wypływają tu logicznie z harakter, s uiologionej. I oto znów istotne rów
13. Millanes
„OBSERVER
I. österr. behördl. konzessioniertes
Unternehmen für Zeitungs-Ausschnitte
Wien I. Wollzeile 11
Telephon R-21.0.43
Ausschnitt aus:
vom
WYCINEK z wydawnictwa
GLOS NARODU (Kraków)
Nr. d.
18 K. 1934
1
nowości francuskich.
lecz z każdym pisarzem zaczyna na nowo i in¬
po to, aby pokazać te charaktery w
czej. Inny jest też ob narów sam rodzaj czasem niema zdarzenie, o il¬
psychiki teatralnej: Francu lub mówić, gest¬
wypadek szczególnie osobowy, je¬
kulować i chodzić wymownie, z ekspresia: ma centralnym ramatu: w nim stres
in
my wydania si le gout de paraitre, to be, tea, tendencja moralna, czy te
co jazyk potoczny nazywa czasem ironiczne socjalna. To sztuki-problemy, dysku
III. Pan Rene Lauret ogłosił książkę o
taka, że rzeczono
sto, by też naukowe, posługują-
siejszym teatrz niemieckim" (Le theatre alle
wo — aktor). Niemine, milczący i niezręczny w gurami marjonetkowemi, o psycholo
mand d’aujourd hui, ed. Galliard). Książka jes
ruchach, niedbały o to, jak się wyda, ma nato
w tej chwili wysoce dla Francia aktualna
miast zmysł przeznaczania się, gust do meta¬
Problematyka teatru niemieckiego
ponieważ ta ten w przeważnej swej
mortozy (le gout de la metamorphose), do przeważnie seksualna. Skłonność ta, wy-
przebywa dzi na emigracji. Kto cieka wie-
bierania się, do mistyfikowania siebie i innych
Hauptmann Schnitzler. Wede
dzieć, w jakim procencie ży stanowią, ale
czasem masowego. Stąd też tylko w Niemcze
espejo y
raczej stanowil sam dzeń teatru niemieckiego
możliwe są koopenikady, tlumne spektakie po- ność ta powołuje się teoretycznie
nich przeczy się na Zweig der
lityczne z pomocą których agituje Hitler, ut
jego paneksualiz. Przyczem nie trz
auf der deutsche Bühne, dowie się, że wszy
wiczne parady i kult kostjumu czy munduru dzić, cze różni się od francuskieg
cy człowi, którzy, reyerzy, krytych,
obcy całkiem Franczowi. Stąd też pochodzi
traktowania tych spraw: tu dykrec
znacznej liczbie także autorzy — to dzi,
une resina, który nawet pomnienie, ut alia
tóż dzie dal im przytulek Pary, Bruksela i Lon¬
„Mizantropa Moliera potra przyrządzić na często odrażających, zawsze z wyniki
dyn. Reinhardt wystawiał niedawno w theatre
spektaki, niby music-hall, co z punktu widzenia nym. Zwłaszcza prawa dojrzewania
Pigalle Victoria, b. Burger gra w Lon-francuskiego, klasycznego kultu slowa jest po
ne z nią zagadnienia wychowawcze
dynie, Alfred Korpise Nouvelles littera
prostu herzig.
przez Niemców lub ścią, a tra¬
res i t. d. Książka Laureta pozwala więc
Z drugiej strony niemiec ma poczucie tra¬
bak, kończący namobojstwem, brany
czowi zorjentować się kto są i nowi ole
gicznego sensu życia, jego problematyki. Sta¬
guły w obronę przeciw tym rodzicon
niezawsze zresztą pożądani, bo przecież ta
wszyscy niemieccy pisarze sceniczne są niemanie uroczystym befrom. Mawowy
francuski przechodzi również kryys er
tykami. Komedia niemiecka kończy się tragiczuć jest tu czemś programowem. L.
na bezrobocie.
nie (Weekin, Sternheim i i.), uprawia wie sie jako podáwiadomość, irrationaliz.
Autor ma syntetyczny dar ujmowania przed tragikomej, mieszanino gatunków, która di
kosmiczne, które usprawiedliwiają
miotu który zna zresztą szczegółowo, wska-
Francuza jest nieznośny eat ancuski jest przypadkowość, wyjątkowość, an
zuje, że te niemiecki nie na wstępujące li¬
psychologiczny. To ou stworzył nieśmiertelne przyczem wszystko to chodzi po mach
nji rozwoju jaką ma np. tradycja francuska, typy kapea, świętoszka, Mizantropa zdarze-ce na miejscu w akcji metnej, lenie
ta sama od średniowiecznych far poczynając, nia wypływają tu logicznie z harakter, s uiologionej. I oto znów istotne rów